wiersz egzystencjalny

[Aneta Krukowska]

Dziś rano zdjąłem majtki.
Nie to żebym chciał żonie zaimponować, co to, to nie, nie chciałem
też ich wąchać tak jak to robię, kiedy jestem podniecony
obecnością perfum; po prostu chciało mi się
srać, a nie znoszę robić to w bieliznę.
Zawsze wolę iść w tym celu do łazienki
albo
do wychodka, kiedy jestem z wizytą u siostry,
lub do latryny, kiedy jestem na przysiędze wojskowej jej syna.
W majtki sram jedynie w lesie. Las mnie rozprasza
i onieśmiela. No, chyba że mnie złapie sraczka.
Wtedy staram się tak wycyrklować
żeby miało to miejsce w pobliżu
kościoła.