Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Do Administratora-Wielka prośba


Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Witam
Mam duzy problem. Komputer na którym byłam zalogowana jako BlackSoul umarł ... teraz mam pożyczony komputer od koleżanki i niestety nie mogę się zalogować na poezje.org bo jestem zalogowana na tamtym komputerze ...
Można coś z tym zrobić ? Proszę o pomoc.

Opublikowano

Nie jestem admin, ale może pomogę;)
No, ale się zalogowałaś, co prawda pod innym nickiem, ale jednak, więc pewnie się da i ze starego konta. Jeśli hasło pamiętasz to nie powinno być problemu, jeśli nie pamiętasz to wyślij prośbę o nowe.

Opublikowano

Jeżeli się nie wylogowano przed wyłączeniem kompa, to możlwie, że pozostaje się wciąż aktywnym i wtedy faktycznie, przy posputym kompie, na którym się zalogowano, tylko Angello może dopomóc.

Opublikowano

zaloguj się -> zapomniałeś swojego hasła?

pojawia się miejsce na e-mail -> wpisujesz ten adres, z którego rejestrowałaś się na forum!

i powinnaś dostać nowe hasło (po jakimś czasie - zdarza się, że po kilku minutach, czasem trzeba czekać dłużej)

i tak jak zwykle - zaloguj się: BlackSoul + nowe hasło i jesteś na swoim starym koncie

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


to niemożliwe, bo jeśli komputer się zepsuł, to przecież nie ma połączenia z netem i użytkownik nie jest na stronie. to tak jakbyś po prostu zamknął komputer - nie jesteś wtedy aktywny, mimo że się nie wylogowałeś:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


to niemożliwe, bo jeśli komputer się zepsuł, to przecież nie ma połączenia z netem i użytkownik nie jest na stronie. to tak jakbyś po prostu zamknął komputer - nie jesteś wtedy aktywny, mimo że się nie wylogowałeś:)
Wiesz, ja się kiedyś nie wylogowalem i miałem podobnie jak autor wątku.
Być może to kwestia pamięci przeglądarki.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


dokładnie - ale też pewnie dlatego, że masz zapisane hasło/pamiętasz je. wielokrotnie logowałam się na różnych komputerach (bez uprzedniego wylogowania na swoim), ale nigdy nie pamiętałam swojego hasła, więc po prostu prosiłam o nowe i wszystko grało.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Można. Trzeba się wylogować i zalogować na konto BlackSoul. Jak nie pamięta się hasła trzeba przeszukać pocztę. Jak nie posiada się starych e-mail w ostateczności można napisać do mnie z prośbą o zmianę hasła. Nie przyjmuję wniosków jeżeli prośba zostanie wysłana z innego adresu e-mail niż ten podany tu przy rejestracji konta.

a.
Opublikowano

poprosiłam o zmianę hasła, dostałam nowe hasło chciałam sie zalogowac i ... nic ... było napisane ze hasło lub login są błędne :(

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Ja też tak miałem zawsze. Musiałem szukać starego hasła.
Może być niepełna kompatybilność forum z silnikiem przeglądarki. Mi tak się działo na Operze i Mozilli.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Powtórzę to, co napisałem wyżej.

[..] w ostateczności można napisać do mnie z prośbą o zmianę hasła.[..]

a.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • I bi bi.                          Maska, jak sam.    
    • Ot; stary raper, trep ary, rat sto.    
    • On;       - baby brak(?) - skarby bab... no.  
    • Aby łamy, karoseria i resorak mały - ba.    
    • Nie pozwólmy zafałszowywać historii… Tyle przecież jej zawdzięczamy, Poprzez liczne burzliwe wieki, Ostoją nam była naszej tożsamości,   W ciężkich chwilach dodawała nam otuchy, Gdy cierpiąc wciąż pod zaborami, Przodkowie nasi zachwyceni jej kartami, Wyszeptywali Bogu ciche swe modlitwy.   Gdy pod okrutną niemiecką okupacją, Czcić ojczystych dziejów zakazano, A pod strasznej śmierci groźbą, Szanse na edukację celowo przetrącono,   To właśnie nasza ojczysta historia, Kryjąc się w starych pożółkłych książkach, Do wyobraźni naszej szeptała, Rozniecając Nadzieję na zwycięstwa czas...   I zachwyceni ojczystymi dziejami, Szli w bój ciężki młodzi partyzanci, By dorównać bohaterom sławnym, Znanym z swych dziadów opowieści.   I nadludzko odważni polscy lotnicy Broniąc Londynu pod niebem Anglii, Przywodzili na myśl znane z obrazów i rycin Rozniecające wyobraźnię szarże husarii.   I na wszystkich frontach światowej wojny, Walczyli niezłomni przodkowie nasi, Przecierając bitewne swe szlaki, Zadawali ciężkie znienawidzonemu wrogowi straty.   A swym męstwem niezłomnym, Podziw całego świata budzili, Wierząc że w blasku zasłużonej chwały, Zapiszą się w naszej wdzięcznej pamięci…   Nie pozwólmy zafałszowywać historii… Pseudohistoryków piórem niegodnym, Ni ranić Prawdy ostrzem tez kłamliwych, Wichrami pogardy miotanych.   Nie pozwólmy by z ogólnopolskich wystaw, Płynął oczerniający naszą historię przekaz, By w wielowiekowych uniwersytetów murach, Padały szkalujące Polskę słowa.   Nie pozwólmy bohaterom naszym, Przypisywać niesłusznych win, To o naszą wolność przecież walczyli, Nie szczędząc swego trudu i krwi.   Nie pozwólmy ofiar bezbronnych, Piętnem katów naznaczyć, By potomni kiedyś z nich drwili, Nie znając ich cierpień ni losów prawdziwych.   Przymusowo wcielanych do wrogich armii, Znając przeszłość przenigdy nie pozwólmy, Stawiać w jednym szeregu z zbrodniarzami, Którzy niegdyś świat w krwi topili.   Nie pozwólmy katów potomkom, Zajmować miejsca należnego ofiarom, By ulepione kłamstwa gliną Stawiali pomniki dawnym ciemiężycielom.   Bo choć ludzie nienawidzący polskości, W gąszczach kłamstw swych wszelakich, Sami gotowi się pogubić, Byle polskim bohaterom uszczknąć ich chwały,   My z ojczystej historii kart, Czynić nie pozwólmy urągowiska, By gdy oczy zamknie nam czas, I potomnym naszym drogowskazem była.   Nie pozwólmy zafałszowywać historii…    Pośród rubasznych śmiechów i brzęku mamony, Ni kłamstw o naszej przeszłości szerzyć, W cieniu wielomilionowych transakcji biznesowych.   Nie pozwólmy by w niegodnej dłoni pióro, Kartek papieru bezradnie dotykając, O polskiej historii bezsilne kłamało, Nijak sprzeciwić się nie mogąc.   Nie pozwólmy by w polskich gmachach, Rozpleniły się o naszej historii kłamstwa, By przetrwały w wysokonakładowych publikacjach, Polskiej młodzieży latami mącąc w głowach…   Choć najchętniej prawdą by wzgardzili, By wyrzutów sumienia się wyzbyć, Wszyscy perfidnie chcący ją ukryć, Przed wielkimi tego świata umysłami,   Cynicznych pseudohistoryków wykrętami, Wybielaniem okrutnych zbrodniarzy, Nie zafałszują przenigdy prawdy Ci którzy by ją zamilczeć chcieli.   I nieśmiertelna prawda o Wołyniu, Przebije się pośród medialnego zgiełku, Dotrze do ludzi milionów, Mimo zafałszowań, szykan, zakazów.   Gdy haniebnych przemilczeń i półprawd, Istny sypie się grad, A skandaliczne padają wciąż słowa Milczeć nie godzi się nam.   Przeto straszliwą o Wołyniu prawdę, Nie oglądając się na cenę Odważnie wszyscy weźmy w obronę Głosząc ją z czystym sumieniem…   Nie pozwólmy zafałszowywać historii…  Prawdy historycznej ofiarnie brońmy, Czci i szacunku do bohaterów naszych, Przenigdy wydrzeć sobie nie pozwólmy.   Przeto strzeżmy wiernie ich pamięci, Na ich grobach składając kwiaty, Nigdy nikomu nie pozwalając ich oczernić, Na łamach książek, portali czy prasy…   Nie pozwólmy by upojony nowoczesnością świat, Zapomniał o hitlerowskich okrucieństwach i zbrodniach, By bezsprzeczna niemieckiego narodu wina, W wątpliwość była dziś poddawana.   Pamięci o zgładzonych w lesie katyńskim, Mimo wciąż żywej komunistycznej propagandy, Na całym świecie niestrudzenie brońmy, W toku burzliwych dyskusji, polemik.   O bestialsko na Wołyniu pomordowanych, Strzeżmy tej strasznej bolesnej prawdy, O tamtym krzyku ofiar bezbronnych, O niewysłowionym cierpieniu maleńkich dzieci.   Walecznych ułanów porośniętych mchem mogił,  Strzeżmy blaskiem zniczy płomieni, Pamięci o polskich partyzantach niezłomnych, Strzeżmy barwnych wierszy strofami,   Bo czasem prosty tylko wiersz, Bywa jak dzierżony pewnie oręż, Błyszczący sztylet czy obosieczny miecz, Zimny w gorącej dłoni pistolet…   Ten zaś mój skromny wiersz, Dla Historii będąc uniżonym hołdem, Zarazem drobnym sprzeciwu jest aktem, Przeciwko pladze wszelakich jej fałszerstw…                      
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...