Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Nie umiem przepraszać
bo puste są słowa.
Przyjmij moje milczenie,
życiem chcę dziękować.

Dziękuję za Twą miłość,
która mieni się blaskiem słońca.
Dziękuję za Twe słowo,
które jak lampa rozświetla drogę.

A kiedy jest mi czasem źle
bierzesz mnie w dłonie swe.
Chowasz mnie na serca dnie
i szepczesz: Kocham Cię!

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Zaczęłaś pierwsze dwa wersy sześcioma sylabami, potem w trzecim wersie niepotrzebnie gubisz rytm słowem "moje". Jak widzisz ( pogrubiłam), użyłaś stanowczo za dużo zaimków.
Poza tym, źle brzmią "Twą", Twe" (lepiej Twoją, Twoje).
Ostatnia zwrotka, zbyt patetyczna i banalna, co podkreślają rymy: "źle- swe-dnie-Cię"
A gdybyś tak spróbowała, coś w rodzaju:
"nie umiem przepraszać
bo puste są słowa
dlatego w milczeniu
życiem chcę dziękować

wdzięczna za miłości
niegasnący ogień
dziękuję za wsparcie
co rozświetla drogę

w smutku łzawych chwilach
w ramionach kołyszesz
rozumiesz bez słowa
i płacz mój i ciszę

toteż co dzień szeptem
powtarzam to samo
jak dobrze że jesteś
ukochana mamo"


Co prawda, jest to wiersz z takich, nieco dziecinnych, laurkowy,
ale i tak wart go dopracować, aby się dobrze czytał i miał swój rytm,
tymbardziej, że zachowuje się takie wiersze długo i czyta po latach ponownie.
Pomyślałaś dobrze, bardzo mi się podoba Twoja pierwsza zwrotka.
Znaków przestankowych nie zastosowałam, bo nie jestem w tym dobra.
Można również bez, daj gdzie uważasz duże litery.
Dodana przeze mnie ostatnia zwrotka, bardzo banalnie - przedszkolna, wywal ją.
Serdecznie pozdrawiam
- baba
Opublikowano

Babo!!!:D
Jak się nie wku...isz, to coś Ci powiem na PW, a propos Twej, jak dla Ciebie: Twojej, wersji...

Agnesjo,
pięknie, że piszesz mamie wiersze. Najwięksi pisali do swoich mamuś: Słowacki, Czesia Cieślak, Streisand etc. Jednak, jeśli jej jeszcze nie dałaś mamie, to troszkę ją podreperuj, natrudź się dla tej Miłości. Niekoniecznie wg wskazówek Baby. Po prostu wykorzystaj serce, ale też rozum, który pozwala uporządkować myślenie. Widać, że piszesz z sercem, a bez tego nie ma szans na poezję. Mimo, że potem, na Współczesnej, będą Ci odwrotne rzeczy nie raz wmawiać.

Powodzenia, pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Wal śmiało, tutaj na forum, nie wkurzę się nic, a nic! Niech Agnesja też się dowie i inni,
co masz mi do powiedzenia.
Wiem, nie powinnam się wymądrzać, ta moja wersja, to chała, gniot, całkowicie
do chrzanu! Ale właśnie chodzi może o to, żeby wymieniać swoje zdania, śmiało
wypowiadać myśli, nie zawsze wszystko wszystkim się udaje. Mnie też!
Pewnie nie wyszło za dobrze, jednak uważam, że uwagi moje - nie są bezpodstawne.
A wersja, jak wersja, może być jedną z wielu, do przyjęcia, lub nie.
Ciekawe, czy odgadłam w czym rzecz?
- baba

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Annie Bardzo dziękuję za uważne czytanie. Cieszy mnie obraz, jaki wiersz w Tobie wywołał. Co do piosenki Nelly Furtado - faktycznie sama muzyka pozostawia odrobinę nadziei. Tekst "All Good Things" odbieram jednak jako konieczność przemijania i to właśnie razem z muzyką stanowiło dla mnie grunt tej zadumy. Dziękuję i pozdrawiam.
    • Śniłem cię — jak śni się zapach nieznanej jeszcze skóry, nim dotknie go wieczór w niepojętym geście światła. Twoje imię nie padło ani razu — a jednak w każdym drgnieniu powieki odnajdywałem jego cień. Byłaś tylko spojrzeniem, które zatrzymałem zbyt długo — i właśnie to „zbyt” zaczęło we mnie pulsować. Nie wiem, czy to grzech — czy tylko światło odbite w źrenicach, które wiedzą więcej niż chciałyby przyznać. Czasem myśl o tobie jest jak tkanina — przeźroczysta, chłodna, lecz przyciąga ciepło dłoni, której nigdy nie miałem odwagi położyć. Między nami jest przestrzeń wypełniona nieobecnością — tak gęsta, że mogłaby być dotykiem. Kocham cię z daleka — nie przez brak bliskości, ale przez bliskość, której nie wolno było spełnić. A jednak czasem, gdy noc oddechem rusza firankę, mam wrażenie, że byłaś tuż obok — i tylko niedomknięty wers nas dzieli.
    • @Berenika97   Miniatura o relacji w której uczucia nie są odwzajemniane.    Ogromna głębia kryje się za tą matematyczna miniaturą.   Niesamowite.     
    • @huzarc  Dziękuję za tą recenzje, zależało mi by każdy przedmiot w wierszu niósł głębsze znaczenie niż pozornie się wydaje. Cieszę się że to wybrzmiało    Pozdrawiam serdecznie.   @Tectosmith  Cieszę się że wiersz działa!! Chciałem oddać właśnie ten pozorny spokój między jednym wydarzeniem a drugim, stan pogranicza. Dziękuję za ten komentarz i poświęcony czas na mój wiersz. Pozdrawiam serdecznie    @Berenika97 Dziękuje za ten obszerny komentarz, Interpretacja metafor jak najbardziej trafna :) czasem zwykłe przedmioty mogą oddać więcej niż tysiąc słów. Miło że przesłuchałaś piosenkę. Pozdrawiam i życzę miłego wtorku :))  
    • Jak dla mnie - wiersz zadumany, może dlatego myśli „lecą” niespiesznie. Wyobrażam sobie peel’a nad brzegiem morza z tą butelką wina i nastrojem do zadumy nad…życiem.Bardzo plastyczny obraz. p.s Tylko nie wiem co tam robi Nelly Furtado, ale  w takim razie nie jest tam ( na tej plaży ) aż tak źle :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...