Dłoń

[Efre]

Wydawać by sie mogło, że sie znamy
To co było miedzy nami
Cale życie wciąż przed oczami
Nie określę uczuć swych słowami
Zachowaniem nie dostoi damie,
A przecież duszenie emocji mnie złamie
Wytrzymać nie potrafię takich chwil!
Me serce niezdarne otulone chęciami,
Ochraniam wyobrażeniami lepszych dni.
Trudno żyć marzeniami
Bez nich żyć nie mam sił..
Zrozumienie mnie ratuje by móc żyć.
Twoja dłoń czy tez słowo:
Nic sie nie stało, jestem z Tobą!
Pozwalają mi być.
Nie ważne co było czy będzie
Ważne że jest pięknie!

[Judyta Czerwiec]

Nie wiem, brakuje mi czegoś w tym wierszu. Może jakiejś głębi, tajemnicy... Ale też popełniam tego typu utwory :)

[Wałodzia]

Uważam, że pomysł na wiersz niezły.

Moje "ale":
- zaburzenia rytmu zbyt częste,
- błędy gramatyczne i językowe,
- niedopracowanie logiczne.

Od pomysłu do utworu droga jest zawiła. Myślę, że jesteś jeszcze nie całkiem u celu.

Pozdrawiam, przypominając, że to jest tylko moje zdanie,
Wałodzia.

[Efre]

dziękuje bardzo zakomentarze :) napewno wezmęje pod uwagę :):):)

pozdrawiam

[andrejch]

mi tam nic nie brakuje