Sonet /było?/

[adolf]

Oko: bijące serce zmysłu dostrzegania
tłoczące aortami i żyłami źrenic
pocięte w paski światła - tło - fasadę świata,
skalp chwil do przechowania w komórce pamięci.

Przeciwko fotografii - drzwiom z kartki papieru
z zamkiem w ustach człowieka otwieranym śmiechem,
za którymi powietrze zastyga w bezdechu
I chociaż tam nic nie trwa - to się wszystko dzieje.

Po dziś dzień ciągle walczą. O to kto ma prawdę
Wyciągają źdzbło światła z porannego brzasku
przecinając powietrze skołtunione czasem.

Lecz wiem, że im nie dane wygrać tego boju
są jak dwa pałace zbudowane z piasku -
tego, co było kiedyś, na co brak... dowodów.

[bestia be]

wiele w nim nauki i cięzki do zrozumienia , ale na tym polega poezja
Dobry wiersz

pozdrawiam

bestia