Najtrudniej umrzeć pierwszy raz...

[Rybowicz]

Najtrudniej umrzeć pierwszy raz.
Później umierać można stale.
Anioł śmierci zamieni cię w słup soli
i odleci
a ty już do końca będziesz tęsknił za jego powrotem.
Och, jakże nudne stały się te codzienne próby śmierci:
zapadanie w sen.
Nie myślę już o tym.
Tak długo roześmiany będę spacerował
tymi niekończącymi się ulicami życia,
aż Ktoś niespodziewanie i bezszelestnie zajdzie mnie od tyłu
i wetknie bezboleśnie pod lewą łopatkę
niewidzialny, długi i skuteczny nóż.
To będzie moja ostatnia śmierć.

[Ewel K]

Rybowiczu, po co te kropki? Ta wielka litera w samym środku? Trochę domysłu dla odbiorcy, treść nie jest trudna, przemyśl;)
pozdrawiam

[zak stanisława]

poeci umierają za każdym razem, gdy dostają złe recenzje:P
pozdrawiam ciepło

[Judyt]

Najtrudniej umrzeć ostatno raz
później umierać będę stale

Tak długo roześmiany będę spacerował
tymi niekończącymi się ulicami życia

i to z całości się widzi, tak to jest
z człowiekiem codziennie umiera
oby w dobrą stronę;J.