Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Relacja Zawiercie - Kraków


Rekomendowane odpowiedzi

Najwidoczniej musiałem na chwilę zanurzyć powieki, bo koła drażniące złącza szyn stalowych wyrwały mnie z tego zwodniczego transu – stanu, w którym człowiek uważa, że jedynie przymknął na chwilę oczy, a w rzeczywistości rozpuszcza się i przemienia w płyn wypełniający ocean wszechrzeczy. Tradycyjna percepcja wtedy zanika, materie dźwięku, obrazu i czucia przenikają przeze mnie, każde drgnienie rzeczywistości powoduje drobną falę na mojej powierzchni, ale nic więcej. Ja jedynie wypełniam. Obowiązek lub szklankę. Nie jestem pewien... To monotonny stukot mnie uśpił, rozlał po pustym ciemnym przedziale, mnie i zbiór wierszy cudzych, zmieszał starannie tak, że nie mogliśmy się już rozróżnić. Nic więc dziwnego, że doszło do sytuacji, kiedy to ja próbowałem się czytać, a on twierdził, że poza ciałem nie zawieram żadnego przekazu. Że ja tylko wypełniam. Powinność lub flaszkę. To z winy tej odrobiny alkoholu i dnia brzemiennego w radość parującą z oczu, by skroplić się nad taflą miejskiego lodowiska i spaść na mnie ponownie pod osłoną nocy. Właśnie dlatego zacząłem płynąć, a czas płynął tuż przy mnie, w tym samym tempie tak, że nie czułem jego względnego upływu. Prąd mój rwący na strzępy wiersze szydzące wyróżnił mnie spośród miliardów statycznych kropel i wyrzucił pianą na plażę dziką, gdzie między skałami koła podskakujące wyrwały mnie z tego nierealnego stanu. Zaskoczony odzyskanymi zmysłami spojrzałem przez okno na uciekające w mrok słupy i drzewa, lewą dłonią zbadałem gładką fakturę leżącej obok książki.
Więc to jestem ja.
Dryfuję.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 2 miesiące temu...

To jest poezja. Proza poetycka. Wiersz prozą. Powinien być w dziale poezji.
Bardzo mi się podoba. W moim odczuciu to udana próba uchwycenia tego ulotnego momentu między jawą a snem - kiedy człowiek jeszcze nie śni, ale już mu się coś roi i zaczyna pokrywać realny świat zwidami i dziwacznymi uczuciami. Bardzo trudno to uchwycić, a jeszcze trudniej opisać. Człowiek wtedy zaczyna sam być poezją - dokładnie tak.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 2 miesiące temu...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...