Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

portret

pawel13
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

pawel13

pawel13

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

beton to jest czerstwy chłop. w prawej dłoni
trzyma zapach naskórka, leczy opryszczkę,
która opryszczką nie jest i pocałunek spod jemioły,
rzecz jasna, dwadzieścia lat temu.

kiedyś zgrubiałym głosem czesał włosy, a one mutowały się
i paliły w rękach. gałęzie uciekały mu sprzed nosa obłędnie.
zapach ust przypominał koszulę,
której przecież nigdy porządnie nie wyprasował.

ale proszę pana, on tego nie wie - i to mu wystarczy.
w jakimś momencie otworzy prawą dłoń i nic
nie będzie inaczej.

bo beton, proszę pana, to jest ceniony gospodarz
i tylko nieraz pieką go korzonki, a wtedy prosi żonę,
żeby rozmasowała plecy, z tym, że nie ma żony.

Emu Rouge

Emu Rouge

Opublikowano
Opublikowano

tam ci gdzieś brakuje ogonka do a i mnie uczono że sprzed a nie z przed.
fajny, chociaż miejscami bym go przycięła, to jednak ma swoj klimat na tyle oryginalny, że warto by go przy tym zachować.
jestem na niepełne tak, jak sie dopełnię to może wrócę dać plusa;)
pozdr aga

Emu Rouge

Emu Rouge

Opublikowano
Opublikowano

oki, postaram się odrobinę bardziej:)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



to co wyłuszczyłam, to do zastanowienia. ciężko poobcinać, bo jest to jakaś kompozycja, więc wymaga bardziej przeróbki niż fryzjera. Powodzenia więc;)
pozdr aga

edit: tak mi przyszło w minucie:

w jakimś momencie otworzy prawą dłoń i nic
nie będzie inaczej. bo beton, proszę pana, to jest ceniony
gospodarz i tylko nieraz pieką go korzonki, a wtedy prosi żonę,
żeby rozmasowała plecy, z tym, że od roku nie ma żony.

jeszcze taka propozycja:

beton to jest czerstwy chłop. w prawej dłoni
trzyma zapach naskórka, leczy opryszczkę,
która opryszczką nie jest i pocałunek spod jemioły,
rzecz jasna, dwadzieścia lat temu.

kiedyś zgrubiałym głosem czesał włosy, a gałęzie
sprzed nosa uciekały mu obłędnie.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Berenika97
      Pytanie o Hioba

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      Tej nocy sen opadł na mnie niczym całun z wilgotnej skały. Zbyt ciężki, by unieść powieki, zbyt gęsty, by znaleźć oddech. Rzeczywistość była tylko pęknięciem w murze, przez które sączył się mrok. Przeszył mnie głos, jak wiatr hulający w ruinach opactwa. Szeptał w nawie mojej czaszki imię tej, której proch dawno już ostygł. I wtedy stanęłaś w drzwiach wykutych z zastygłego cienia, blada, jakbyś piła tylko światło martwego księżyca. Mówiłaś językiem dzwonu bez serca, Rano, gdy pisałam, litery same układały się w modlitwę, której nikt nie wysłucha. Czułam, że każde słowo jest jak cierń wyrwany z relikwiarza bólu - święty i raniący. A każde wspomnienie — to bluszcz, co wrasta w szczeliny grobowca rozsadzając go powoli od środka. To cierpienie nie było ogniem, lecz chłodną architekturą pustki. I zapytałam w ciszy tej nawiedzonej krypty - ile we mnie Hioba, a ile mnie w jego popiołach? Czy Bóg jeszcze patrzy przez zakurzone witraże, czy już tylko słucha, jak kruszą się filary świata, jak spadają imiona , które nigdy nie przestaną się śnić?  
    • Berenika97
      Malarz i Ona

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @KwiatuszekDziękuję za cudowny komentarz. Pozdrawiam. :) @MoondogBardzo dziękuję! Czasami spotykamy się ze zmianą percepcji w życiu, zwłaszcza w relacjach międzyludzkich. A to prowodzi do nieoczekiwanych skutków. Pozdrawiam. :)
    • Konrad Koper
      Pomyślałem, że

      Przez Konrad Koper · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Drugie !! @Konrad Koper Poezja jest różna !!
    • Berenika97
      Atrament i krew

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Gerber Dziękuję za te słowa i za refleksję. To piękna myśl o granicach fizyki – i w ogóle nauki. Rzeczywiście, możemy opisać świat w równaniach, policzyć tor kamienia, przewidzieć zderzenie, ale ta najtrudniejsza warstwa – ludzkie intencje, emocje, wybory – wymyka się precyzyjnym formulom. To dobrze,  że nie wszystko da się zredukować do wzorów, że zostaje miejsce na coś więcej. Dziękuję!  @Czarek PłatakDziękuję! 
    • lena2_
      bezmiar

      Przez lena2_ · Opublikowano

      bliżej Ciebie jesteśmy lepsi albo udajemy obecność jak to dobrze że Jesteś nieoczywisty i większy od naszych małych słów  

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...