Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Umarłem z Tobą

bestia be
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

bestia be

bestia be

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Byłaś tak krótko,
by świat ozdobić uśmiechem,
gdzie spojrzę tam Twoja postać.
Z każdej strony głos,
który stał się wiernym stróżem.

Nie mogę pogodzić się z myślami,
rozdwojona jaźń podzieliła ciało.
Za oknami wiosna,
lecz twarz pokrywają łzy.

Wieczorami patrzę na gwiazdy
szukam Twojej postaci,
smutek przeszywa wnętrze.
Pioruny grzmią, błyskawice
oświetlają przestworze.

Nagle:
cisza,
olśnienie.

Mknie ku słońcu strzała,
która ma duszę dziecka.
Może zmierza Boże
ku Twojemu domostwu?
Oby to była ona.

bestia be

bestia be

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Tereso- dziekuję za przeczytanie i odwiedziny nie mam nawet czasu w porę odpisać , więc przepraszam

Judytko dzięki ,że wpadłaś w moje pisadła, ślicznie pozdrawiam i życzę weny z całego serca

serdecznie pozdrawiam

Franko no cóż masz rację ,że lico nie pasuje , twarz bardziej mi przemówiła. Dziękuję za pomoc i wyrażenie opinii.

serdecznie pozdr

Alunko dzieki ogromne za pokrzepienie weną , ale ona raczej ucieka cholerna z niej niewidzialna , a co? sam nie wiem, wiem jednak, że rozdziela móżg na 2 części

pozdrawiam

bużka dla wszystkich, gdyż same autorytety i kobiety, bo facetów nie lubię całować:):):):):)

Zyczę wszystkim spełnienia się najskrytszych marzeń ale poetyckich z całym szacunkiem

bestia nie taka zła , jak ja opisują:):):)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kamil Olszówka
      Odmówiono Im minuty ciszy...

      Przez Kamil Olszówka · Opublikowano

      Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • Gosława
      Lana

      Przez Gosława · Opublikowano

      muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Gosława
      Nie jestem super

      Przez Gosława · Opublikowano

      Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
    • Gosława
      Zasięg 2

      Przez Gosława · Opublikowano

      Bez słownika nie rozłożę

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Gosława
      Gdy krzyk nie wystarcza a milczenie boli- zaczynam pisać.

      Przez Gosława · Opublikowano

      @Relsom ładny wiersz  Bardzo smutny a ja takie lubię 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...