Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



To zdecydowanie lepsze od pierwotnej wersji. Lubię takie dwuznaczności w haiku. Zastanawiam sie tylko, czy słowa "biegnie" nie dałoby się zastąpić innym, tak by odnieść to też do korali... Byłoby jeszcze bardzie superkowo :)
Gratulacje, Aniu :)
Marek
Opublikowano

Dzięki - w takim razie jeszcze pomyślę choć wydaje mi się, że słowo "biegnie" do korali pasuje - dlatego w pierwotnej wersji użyłam "rozbiegły się" myśląc jednowarstwowo właśnie o koralach. W tamtej wersji słowo "daleko" miało naprowadzać na drugi plan - na skojarzenie oddalenia (fizycznego i psychicznego) pomiędzy nim i nią.
Na szybko myśląc, obawiam się, że próba zastąpienia "biegnie" przyniesie efekt komiczny - bo żaden inny ruch tu mi nie pasuje: toczy się? "skacze? turla się? O, mam! może "zmierza"? Co Ty na to?

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




O właśnie! Myślę, że "zmierza" czy "podąża" byłoby bardziej odpowiednie, bo "biegnące korale" mnie akurat jakoś nie przekonują :) Ale jeśli Tobie pasują, to Ok, bo w jednym odczycie wszystko gra, a drugi można doskonale "wyłowić" ;)
Pozdrówka
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



To zdecydowanie lepsze od pierwotnej wersji. Lubię takie dwuznaczności w haiku. Zastanawiam sie tylko, czy słowa "biegnie" nie dałoby się zastąpić innym, tak by odnieść to też do korali... Byłoby jeszcze bardzie superkowo :)
Gratulacje, Aniu :)
Marek

A może w ogóle opuścić czasownik?

zerwane korale
każdy w inną
stronę


Pozdrawiam,
jasna :-))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Roma Dziękuję bardzo, pozdrawiam. 
    • @Robert Witold Gorzkowski Przykro mi. W takim razie życzę spokoju, cierpliwości i wyciszenia. I jaśniejszej materii na kolejne wiersze.
    • @Alicja_Wysocka uratuj wiersze:)
    • @Wiesław J.K. Byty jako byty od przesłanki swojego istnienia uwolnić się nie mogą. Czy to pojęcia i słowa, czy choćby tost na moim stole. Logika wskazuje zawsze prawidłową odpowiedź, jeżeli rozumowanie jest prawidłowe - a więc wolne od strachu, postracjonalizacji (usprawiedliwiania siebie), uprzedzeń (w tym norm społecznych). Osoba tak wnioskująca - odrzucając prawdę przekazaną i osmotycznie wchłoniętą (tak jak m.in. ja) zostanie z całą pewnością nazwana lunatykiem, schizofrenikiem, świrem, zboczeńcem i można by tak wymieniać jeszcze długo, idąc wgłąb studni. Jednak wszelkie bariery, które są - powstały właśnie na kanwie prób usilnego dążenia do zrównania siebie z bytem decydującym o własnej egzystencji (czy tak jest - chyba każdy wie).   Jak powiedziałem - za kurtyną jest znacznie więcej - a tutaj powtórzę, w kontekście tego, co rzeczywiście istnieje, a nie tego, co można zrozumieć (chociaż właściwie jedno napędza drugie - w zamkniętej pętli). Tak więc - jeżeli nie można dowieść tego, że coś nie istnieje (bo nie można - ludzka wiedza jest postępująca; ludzka niewiedza - nieznana) - trudno mówić o tym czego można jeszcze oczekiwać. Wiara tutaj ma znaczenie drugorzędne, a to, co istotne - spójność - jest tym, co buduje wszelkie rozumowanie. Informacja, jako taka w świetle tego, że "coś istnieje" jest elementem kształtującym (ba! wystarczy poczytać o etymologii tego słowa) rzeczywistość. Jej geneza?   Więcej nie powiem. Jednak, powyższe ujmując krótko - należy wrócić do Mdr 6:12-20
    • myśli o tobie jedna po drugiej składają głowy pod pióro pooblekane w niewinność bieli za śmiałość życia zbyt dużą nikt ich nie liczy ani nie waży każda z czerwoną wstążeczką kładzie się grzecznie i równolegle w łóżeczkach zwrotek jak dziecko na co i komu kto zna odpowiedź kto się zaduma użali ogień jest święty czysty i wieczny zamyślam wiersze podpalić  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...