prośba przestrzeni

[gość]

niepewność tego wieczoru
niespodziewaną wizytę złożyła
oknu – od tylu lat światem mnie bawiącemu

księżyc - umysłu serwisant
załamał ręce,
światła tak jak dotychczas
- nie zdoła już odbić
wiarą w cokolwiek życie napełnić

coś pękło
między nami
- przestrzeń , wkradła się
inne za sobą ciągnąc przekleństwa

niedbałość wschodu
zachodu już kilka dni nie widziałem

wciąż, podnieść się nie mogę
choć przed oknem stoję
wzrok próbując dogonić

nadzieja w nim
- że cię odnajdzie

[gość]

dzie wuszko - zmusztrować frazy - czyli, że jak? - coś nie bardzo rozumiem ... :)

[Baba_Izba]

Można normalnie, można od końca czytać - do początku,
dobrze się czyta i smakuje, chociaż ja wolałabym:
np. zamiast:

"niepewność tego wieczoru
niespodziewaną wizytę złożyła
oknu – od tylu lat światem mnie bawiącemu"

tak:

"tego wieczoru niepewność
złożyła niespodziewaną wizytę
oknu – od tylu lat bawiącemu mnie światem"

Pozdrawiam
- baba

[I.Chmara]

Lubie ten utwor.Wyczuwam w nim gleboka tesknote ale tez nadzieje.Pozdrawiam autora

[gość]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

ok, popracuję nad skręcaniem, :) - będą tak ściśnięte, aż im się w głowie zakręci ... !


Pzdr!

[Wilcza Jagoda]

niepewność tego wieczoru
niespodziewaną wizytę złożyła
oknu – od tylu lat światem mnie bawiącemu

co najmniej dziwne podejście do zdania
psuje efekt czytania
pozdrawki
Jagoda