Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Małych dzieci
nie wolno
sam na sam
zostawiać na długo z dziadkami

Małe dzieci
zbyt szybko pokochają za mocno
bezgraniczną miłością
bez „bo…” i bez „ale…”
babcię, dziadka – staruszków

Małe dzieci
kiedy zbudzą się nagle
gdy zabraknie tych dwojga
cierpieć będą na zawsze
płakać nocą w poduszkę

Duże dzieci
otulone płachtą znieczulicy
znienawidzą życie
znienawidzą śmierć

Opublikowano

"Małe dzieci
zbyt szybko pokochają za mocno
bezgraniczną miłością
bez „bo…” i bez „ale…”"

Ten fragmencik ciekawy. Wiersz nie dla wszystkich. Może jest cos takiego, jak poezja dla rodziców i ich rodziców?
;)

mrs

Opublikowano

dość mądre, na tyle, że wiersz patrzy z
perspektyw: z ręki dorosłego, dziecka;
gdzie treść zdaje się ukazuje jakąś bojaźń
" nie zostawiać za długo"w sensie być może
wychowywania, wiersz powiedziałabym
próbujący nadać kanwę wychowaniu
pomiędzy i efekt puentowy b. pesymistyczny,
może szukać złotego środka;
pozd. ciepło

Opublikowano

Witaj, Ullo!

wiersz mi się podoba.
pozwolę sobie zacytować coś podobnego,
napisanego przez pisarza o wiele większego
od nas wszystkich, piszących.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.





Pozdrawiam!
--i zachęcam do zapoznania się z poezją Borowskiego, jeśli ktoś nie zna jeszcze.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...