Krajobraz

[piotrbierzynski]

ścięgnami pień nogi oplotłem
na tyle sił wystarczyło

kikutem pozostałym robactwo uśmiercam

jak demiurg złośliwy
panowanie zapowiadam
niespełnione przepowiednie
miłosierdzia

krwią bezbronnych
w rytm wiatru teren znakuję
i czołem podobnym do kory
oczy żywicą zalepiam

ostatnim mięśnia wysiłkiem
wyginam krajobraz
po myśli mojej

[natalia]

interesujące...
tak od siebie powiem, że od razu bym zamieniła ostatni wers, tzn przestawiła na "po mojej myśli"

przeraziłeś mnie tym kikutem, ogólnie to taki bolący ten wiersz... i ciekawie zakończony, coś ma w sobie.

Serdecznie pozdrawiam
Natalia

[piotrbierzynski]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

chodziło o element ,może nie przerażenia ale złości pierwotnej
co do ostatniego wersu to "po mojej myśli"jest typowo potoczne i niby poprawne gramatycznie,ale nie o to chodzi
pozdrawiam
piotr

[Małgorzata Nasierowska]

ostatnim mięśnia wysiłkiem
wyginam krajobraz
po mysli mojej

Lubię takie kawałki które mogłyby istnieć w oderwaniu i same sens tworzą. A krajobraz wygięty po myśli..genialny ! Pozdrawiam

[piotrbierzynski]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Zgadzam się, że może to istnieć samodzielnie.
pozdrawiam
piotr