Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Wielu wciąż czeka
trębaczy anielskich
Boga-człowieka
pól elizejskich

Patrzą się w niebo
czekając Piołunu
Szukają swojego
Armageddonu

Smutno mi czasem
że nie spostrzegł żaden
że Ziemia jest czyścem
niebem, tartarem

Armageddon już dawno się zdarzył
wszystkie zaświaty istnieją dziś razem.

Opublikowano

"Smutno mi czasem
że nie spostrzegł żaden
że Ziemia jest czyścem
niebem, tartarem"

Ależ spostrzegają, niektórzy...
tylko łatwiej coś robić gdy gwiazda wskazuje drogę lub gdy płoną ognie i trąby trąbią
a anieli mieczami sieczą
gorzej tak w szarą środę otwierać jakichś niebios bramy

wierszyk -dobry i ciekawy
pozdraaa

Opublikowano

Dziękuję za komantarze. Dopisuję kilka strof :



"Apokalipsa"

Wielu wciąż czeka
trębaczy anielskich
Boga-człowieka
pól elizejskich

Patrzą się w niebo
czekając Piołunu
Szukają swojego
Armageddonu

Nikt słyszeć nie chce
że dawno że było
wystarczy uwierzyć-"nie
nic nie skończyło"

Trudno im przyjąć
że końca nie będzie
woleliby niknąć
w wiecznej gehennie

Żyć nikt nie może
bez miecza nad głową
obawy: "ukarze"
nadziei: "nagrodzą"

Bo co za sens
żyć ideałami
po co gdy kres
daleko za nami

Smutno mi czasem
że nie spostrzegł żaden
że Ziemia jest czyścem
niebem, tartarem

Armageddon już dawno się zdarzył
wszystkie zaświaty istnieją dziś razem.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Pierwsze strofy były najlepsze.

Ale do rzeczy: grubą czcionką zaznaczyłem strofy, gdzie nie potrzeba zmian (prócz tych wskazanych), kursywą te, którym przydałaby się drobna zmiana. Niezaznaczonej mogłoby w ogóle nie być, a jeśli już - to też wartoby ją przemyśleć.
To rzecz jasna porady z mojego punktu widzenia. Zrobisz z nimi co zechcesz. Nawet bez popraw wiersz jest dość dobry, choć mógłby być lepszy.

Jeśli znajdziesz miejsce na jeszcze jeden zaświat, to możesz wspomnieć o Szeolu.

Pozdrawiam
Opublikowano

dziękuję bardzo za rady! I pochwały :)

"Żyć nikt nie może
bez miecza nad głową
obawy: "ukarze" nadziei: "nagrodzą" "

Z ukarzą się zgodzę. Z 'nadzieje' nie :)

Chodzi mi o to że nie mogą żyć bez miecza, bez obawy(że ukarzą) i bez nadziei(że nagrodzą).

:)

czyściec oczywiście racja- literówka

Co do jakości zwrotek mam takie samo zdanie :)

Może jeszcze nad nim posiedzę :)
Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Koncert skrzypcowy Roberta Schumanna w tle słychać. Odkryty Josepha Joachima, w D' Aranyi przechowywany, światu nieznany Sonata niewprawną ręką dziewczyny grana, temu chłopcu co walczył w Gallipoli i nad Sommą. Jakby przewidziała spalenie Reichstagu, Realpolitik w iście heglowskim stylu wcześniejszy też. Wielki Rzym, La belle époque, gdzie jest? Ikar co wyżej i wyżej ku Słońcu spadł, za dużo chciał. Coś tu jest, ta muzyka nigdy niczyja, nuci ją wiatr Znów umawia się na moście, z nim z lat młodości. Twarz jaśnieje w blasku świec, świat znów tak gra.   Ktoś do drzwi zapuka, zawoła. Jestem, patrz- to ja! *Dżumy i wojny zastają ludzi zawsze zaskoczonych". Zmiotą berlińską filharmonię, londyńską Queen's Hall, będą istnień pożogą. Muzyka Schumanna na łatwopalnym rękopisie zapisana przetrwała. W kamieniach i murach się schowała. Lew z Pireusu ją słyszy, ona wciąż trwa.                     - cdn-                                       
    • @Łukasz Wiesław Jasiński Panie Jasiński, dziękuję. Nie jestem aniołem i mam pazurki.
    • @Migrena To jeden z tych wierszy, po których trzeba na chwilę zamilknąć. Nie dlatego, że on onieśmiela patosem — ale dlatego, że dotyka czegoś bardzo kruchego i bolesnego w człowieku. W tej apokalipsie nie ma fanfar, nie ma dźwięku trąb anielskich. Jest tylko cisza, ta sama, od której wszystko się zaczęło. Cisza Boga, cisza człowieka, cisza po ostatnim słowie, które nigdy nie padło.
    • @Migrena  świetny wiersz. Tak jakby dwie części, ale to pozór, bo mają ścisłe powiązania. Pierwsza część nawiązuje do Ewangelii Jana  "Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli ktoś spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Chlebem, który Ja dam, jest moje Ciało, wydane za życie świata". To na Ostatniej Wieczerzy.  U Ciebie antonim słów  Boga, bardzo gorzkich i uprawnionych. Świat obecny ten nowoczesny postawiony  do góry nogami. Ciekawe czy Bóg nad tym ubolewa- pewnie tak.  Ludzie ludzi zabijają( wojny) dla ego?  I druga część- biblijny koniec świata- ten z Apokalipsy Jana mówi, że coś będzie. Twój wiersz mówi, że nic. Ciekawa jestem co powiedziałby Bóg, na to co ludzie wyczyniają. Może zostanie pustka po nim- wielu neguje Jego obecność. A Bóg zamknie dłonie jak dziecko, które nie chce już patrzeć na swój rysunek.
    • Aniołowie są wśród nas...   Łukasz Jasiński 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...