Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Srebrna pajęczynka
zwinięta w rogalik.
Oczy pokryte bielmem
szukają światła.
Ręce pergaminowe
łamią kromkę chleba,
drżą,szukają wsparcia.
Kamienne schodki
nie do przebycia,
pot zmywa trud.
Zawrót głowy,
płytki oddech.
Pamięć zawodzi
jak stary zegar.
Na te rany
nie ma plastra.
Tylko serce kocha
jak kochało.
O to przyszłość.
Tyle po życiu
zostało!
*
Mojej matce.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...