Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

znów rozmawiam z tobą
sam będąc
widzę uśmiech w świerkach
i ścieżki we mgle wciąż
odpowiadają tak samo
jak

twoje promienne niezapominajki
subtelne i niegrzeczne marzenia
przysiadły na naszych skroniach
poziomki w cieniu paproci
po szarych kątach

czasem
w chodnikowym tłumie
blade lico i usta w snach
obok siebie idziemy parkiem
a drzewa takie białe

czy wiesz
ile razy zanim poszedłem spać
szukałem brakującego elementu
naszych puzzli obecnych
i tych ostatnich

układam z uporem

Opublikowano

Zbyszku!
Bardzo ładny wzruszający wiersz.
Wg mnie wyraża ogromną tęsknotę Peela za ukochaną osobą.
Pojawia się w sanach, rozmawia z nią i jednocześnie
wyczuwa się jakąś bezradność (trudności) wobec faktu,
że Ona wciąż daleko

czy wiesz
ile razy zanim poszedłem spać
szukałem brakującego elementu
naszych puzzli obecnych
i tych ostatnich

układam z uporem


Optymistycznie brzmi to zakończenie.
Jak widać, Peel nie ppoddaje się, nie rezygnuje...
stara się znaleźć pozytywne rozwiazanie.
Musi to być wielka miłość, skoro tyle
determinacji...
Bardzo mi się podoba klimat: ciepło, czułość i liryzm.

Serdecznie pozdrawiam :))))
Krysia

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Dzień dobry, trochę pan się spóźnił  Przepraszam bardzo, zabłądziłem w próżni  Skąd pan przebywa, opowie pan coś o sobie Jestem dziwną istotą, nie rozumiem sam siebie  Brzmi to znajomo, nie zawsze idzie nam po myśli  Oczywiście, lecz czuje, że moje życie to nieustanny wyścig  Za czym pan tak gna? Jeśli mogę wiedzieć Jasne, że tak. Mogę panu opowiedzieć  Goniłem za miłością i poprawą własnej egzystencji Nie wyszło mi to dobrze, a chciałem być jak sól tej ziemi A więc, co poszło nie tak? Zbyt bardzo się starałem, nie zadbałem o głowę  Teraz nie opuszczam myśli, jakby czarodziej rzucił klątwę  Zabrzmiało to poważnie, może Pan swobodnie spać? Mogę, gdy moje oczy nie mogą rady dać  Chciałbym bardzo Panu pomóc, ma pan jakieś zainteresowania? Uprawiałem dużo sportu, teraz każda czynność jest jak olimpiada Zresztą, jaki Pan? Nikt tak dobrze mnie nie zna, jak moje drugie ja Bardzo dobrze wiesz, że przez ciebie nie mogę spać  Nadchodziłeś zawsze, w najgorszym momencie Chciałeś mej poprawy, teraz jestem tu gdzie jestem  Ty mi doradzałeś, się mną opiekowałeś Gdyby ciebie nie było, było by mi łatwiej  Szanowny Panie, proszę o spokój  Byłem spokojny, lecz ty mi go zabrałeś  Wiem już jedno, odseparuje się od ciebie Ponieważ dla mnie nie jesteś, żadnym człowiekiem 
    • Róże   Że się słowik rozśpiewał nad tobą W ten czas gdy kwitła łąka i maj A słońce które dało ci kolor Widziało krew czerwieńszą niż kwiat   By ciernie co rdzeń plotły ku górze Chciały marzenia oddać niebiosom Mogły na strzępy potargać uczucie Bo ich błękity wziąć same nie mogą
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Samotny podróżnik - Tie-break/listopad 2025  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...