Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

z daleka


Rekomendowane odpowiedzi

znów rozmawiam z tobą
sam będąc
widzę uśmiech w świerkach
i ścieżki we mgle wciąż
odpowiadają tak samo
jak

twoje promienne niezapominajki
subtelne i niegrzeczne marzenia
przysiadły na naszych skroniach
poziomki w cieniu paproci
po szarych kątach

czasem
w chodnikowym tłumie
blade lico i usta w snach
obok siebie idziemy parkiem
a drzewa takie białe

czy wiesz
ile razy zanim poszedłem spać
szukałem brakującego elementu
naszych puzzli obecnych
i tych ostatnich

układam z uporem

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zbyszku!
Bardzo ładny wzruszający wiersz.
Wg mnie wyraża ogromną tęsknotę Peela za ukochaną osobą.
Pojawia się w sanach, rozmawia z nią i jednocześnie
wyczuwa się jakąś bezradność (trudności) wobec faktu,
że Ona wciąż daleko

czy wiesz
ile razy zanim poszedłem spać
szukałem brakującego elementu
naszych puzzli obecnych
i tych ostatnich

układam z uporem


Optymistycznie brzmi to zakończenie.
Jak widać, Peel nie ppoddaje się, nie rezygnuje...
stara się znaleźć pozytywne rozwiazanie.
Musi to być wielka miłość, skoro tyle
determinacji...
Bardzo mi się podoba klimat: ciepło, czułość i liryzm.

Serdecznie pozdrawiam :))))
Krysia

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...