Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Niestety nie. Paw zawsze najpierw kojarzy się z dumą w naszej symbolice (moża nawet w ogólnokulturowej). To było pierwsze, co mi przyszło na myśl. Ale nie widzę żadnej dumy w tych słowach:

ptak nie ucieka bo każda minuta to życie
a nadwaga skażonego sumienia jest
niczym wobec niepohamowanej chęci
zdobycia aż tak taniego mięsa


Tu jest drapieżność, skażone sumienie, ciężar sumienia ("nadwaga"), zagrożenie życia, a mimo to - "niczym niepohamowana chęć zdobycia (...) mięsa". To jest obraz polującego drapieżnika. A gdzie duma?
Opublikowano

Płynie się z Twoim wierszem, jak po klawiaturze fortepianu.
A dzisiaj to rzadkość. Pięknie i muzycznie - czego najbardziej brakuje mi w wierszach białych.
Zabieram do ula. Pozdrawiam.

Opublikowano

Bardzo mi się podoba. Czytałam z przyjemnością wiele razy.
A co do pawi, szczególnie "włoskich" też wiem coś na ich temat...
trafnie to oddałaś...i jeszcze "obciążone sumienie" w zestawieniu
z "chęcią" (pragnieniem chwili) - rewelka! To rzetelna prawda
o ludzkiej naturze (o walce pomiędzy...).
Miło było płynąć z melodią wiersza.
Serdecznie pozdrawiam :))

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



... droga Oxyvio, owszem, słowo duma nie padło (i dobrze chyba;)).. osobiście... pawia, jako ptaka, nigdy z dumą nie kojarzyłam, to przecież taki królewski ptak, ale wplotłam je tu, chcąc zobrazować "pyszałkowatą dumę")czyt. dumny jak paw) co poniektórych... bo chodzi to to sobie i prawie pęka z wyobrażeń, jak to piękne, dobrze ubrane i w ogóle... O dumie, samej w sobie, można by elaboraty pisać, chyba... ;)


... tak, to obraz polującego "drapieżnika", nie zagrażającego absolutnie życiu... :)
Dziękuję bardzo za przemyślenia, życzę kolorowego dnia, pozdrawiam... :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Bardzo się cieszę, że popłynąłeś muzycznie i z zadowoleniem... a do tego będzie jeszcze brzęczał
w Twoim ulu... :) Ja także, z dużym zadowoleniem posyłam serdeczne pozdrowienie, dziękując za wgląd..:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dziękuję bardzo Tereso... Wasze komentarze, poza jednym, Tomka... przekonują mnie, by jednak nic nie zmieniać, bo najprawdopodobniej tylko zaszkodziłabym całości.
Miło mi, że zechciałaś do mnie wpaść. Pozdrawiam... :)
Opublikowano

Natko, rozumiem chyba o co chodzi Oxywii w sprawie pawia,
rozumiem też Twoje spojrzenie.
Wiersz mi się bardzo podoba, taki obrazek - zatrzymany w kadrze.
Co do samego zakończenia, to mnie by pasowało jednak bardziej coś w rodzaju:

"ptak nie ucieka bo każda minuta to życie
a nadwaga skażonego sumienia jest
niczym wobec niepohamowanej chęci
zaistnienia w zachwycie oczu, głodzie mowy ciała"

Pewnie to do niczego się nie przyda, ale na przykładzie przedstawiłam
swój punkt widzenia.
Serdeczności
- baba

Opublikowano

Najważniejsze Babo, aby każdy spojrzał na wiersz po swojemu
Cieszy, że odnalazłaś w wierszu chwilę przyjemności, że spodobał się...
Twoje zakończenie wydaje mi się tak bardzo inne... milknę, bo nie wiem co Ci napisać,
czas - powinno mnie tuż już nie być, pozwól zatem, że teraz tylko podziękuję za wizytę,
za sugestie... serdecznie pozdrawiam... :)

Opublikowano

Wróciłam na moment, by raz jeszcze przeczytać Twoje słowa.
Droga Babo (fajnie brzmi...:))... Twoja propozycja na końcówkę...

(...) niczym wobec niepohamowanej chęci
zaistnienia w zachwycie oczu, głodzie mowy ciała

dość dobrze brzmi... głód mowy ciała... ale wg mnie, w mojej propozycji, czuć większą
dosadność określającą zachowanie polującego ptaka, dlatego też, po przemyśleniu..
zostawię tak jak zapisałam. Raz jeszcze dziękuję za chwilę spędzona tutaj.
Pozdrawiam... :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Tak, przyznaję, - "zdobycie mięsa" - ma mocniejszy, dosadniejszy wydźwięk.
Tymbardziej, że "paw", o to głównie zabiegał, a nie jedynie o uznanie jego urody.
Dziękuję za wyjaśnienie, przyznaję, że mnie prawie przekonałaś.
Serdeczności
- baba
  • Mateusz zmienił(a) tytuł na Tam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Eden, chociaż cały w głazach. chwila nieuwagi – i można rozkwasić cztery, albo pięć liter, nałożyć głową czy nosem, przypłacić zębami chęć wspięcia się ponad tłumy traw o pazurzastych źdźbłach. idylla, ale powstała jedynie w celach dekoracyjnych, raj, gdzie sny są niczym żaróweczki zatopione wewnątrz brzuchów mumii, aby oświetlały wędrowcom drogę pomiędzy rozpadlinami (trzeba stąpać ostrożnie, wystrzegać się lekkomyślnych kroków, ciągle mieć na uwadze, że chłodnie-otchłanie mogą rozewrzeć się pod nogami w najmniej oczekiwanym miejscu). tak widzę ten ogród, gdy ciebie w nim nie ma. to kontener powitalny, czartowski, mało zabawny absurd kiełkujący z innego absurdu, przeklęte państwo rządzone przez błazna o nazwisku Okiełbasa. to impreza w szlamowni. ...wypatruję komet powitalnych. z zamkniętymi oczami. wabię cię snopem pluszowych iskier, jakie wręcz wystrzeliwują spod czaszki. chodź, przenicuj dzikie i paskudne skałowisko, wywróć mój wzrok na drugą stronę. nakarm język.  
    • "Mobilizuj swoje siły tak, abyś zawsze była tak samo blisko Mnie, choć niekiedy będzie cię to wiele kosztować, a czasem zupełnie nic. Taki stan powinien być twoim celem i pragnieniem. Jest to stan świętości jednoczący ze Mną w sposób trwały. Stan, którego nic zachwiać nie może,ani trudności zewnętrzne, ani wewnętrzne.                               Potrzebny jest ciągły wysiłek. Koncentracją twoich wszystkich sił w jednym punkcie: pragnienie i prośba. Wykonywanie wszystkiego z tą jedną myślą: aby spełniła się  Moja wola. Ta myśl musi przesączać w tobie wszystko, ciągle z maksymalnym natężeniem.                                     Nie jest to łatwe. Jest to ogołocenie i przyjęcie krzyża. Od ciebie oczekuję, abyś podjęła to sama z własnej woli i własnym wysiłkiem. Będę czuwał nad tobą, ale nie będę stwarzał sytuacji ułatwiających ci zbytnio podejmowanie tego trudu. Pomogę ci go pokonać, ale ty powinnaś pierwsza wykazywać inicjatywę w zbliżaniu się do Mnie.  Ja jestem, Ja czekam - ty musisz postawić pierwszy krok każdego dnia."                                                                                               Świadectwo Alicja Lenczewska pt 23.05.86 g.9
    • @Marek.zak1 Och tak, jesień ciepła, ze złotymi liśćmi ma swój klimat i urok i niech trwa jak najdłużej. Bo potem trzeba będzie jakoś przetrwać w tych martwych miesiącach. Miłej niedzieli.
    • Nie zasypiajcie, jeszcze nie pora. Pięknie to napisałaś. Pozdrawiam serdecznie. 
    • @Berenika97 Dziękuję. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...