olśniony zmierzchem

[Ania_G.]

olśniewał zmierzch
a ona była kamforą ciszy
z uchylnym wieczkiem
on woń tę wykradł
pod mroku strażą

tym szeptem była
respirującym
milczących stepów
w zenicie własnym

mógł w akord ubrać
wokal jej westchnień
cierpkich jaśminów
i prząść z okrzyków
dezaprobaty kurtynę sacrum

ona bezkształtnym
zewem natchnionych
on dłutem
nieuchwytnych pragnień

mowa jest srebrem
on w złote runo
wpędził talenty
olśniony zmierzchem

[Waldemar Talar]

Powiem krótko ale szczerze Aniu - wiersz mi się podoba
bo jest jak bajka tylko dla dorosłych.
pozd.

[Baba_Izba]

"a ona była kamforą ciszy
z uchylnym wieczkiem"

Aniu, a może literówka i winno być "amforą"?
Pozdrawiam
- baba

[Franka Zet]

Podoba mi się najbardziej pierwsza zwrotka ze zmianą Baby - "amfora ciszy z uchylnym wieczkiem" cudne.
Potem jest różnie; są fajne klimaty jak
[quote]mógł w akord ubrać
wokal jej westchnień
cierpkich jaśminów
i prząść z okrzyków
dezaprobaty kurtynę sacrum

ale też
[quote]ona bezkształtnym
zewem natchnionych
on dłutem
nieuchwytnych pragnień
gorzej.
Ogólnie jednak ma w sobie te "szepty milczących stepów", przyciąga :)

[zak stanisława]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

wyparowała przez wieczko ta cisza?
niezła metafora
masz pomysły, pamiętam z innych wiersz tez nietypowe porówniania
pozdry

[ireneusz paprocki]

trafne przesłanie
pozdrawiam

lulek