pielgrzym

[Julia Mone]

słodka słodyczy , boska melancholii
córko wiatru , matko niebios
dobądź miecza, chwały , woli
uklęknij i otwórz pierś pielgrzyma
czuję na skroniach jutra
posmak twoich dłoni
umiłowane zagubione lusterko
na kamienu roztrzaskane
głowa, zakrwawiona twarz
dziecko uciekło w popłochu
pamiętam twoje oczy
ust smak i ból jakim kazałaś kroczyć...
[sub]Tekst był edytowany przez Julia Mone dnia 07-07-2004 21:06.[/sub]

[Mea Liberta]

ojej... początek zapowiadał dziwny, jak dla mnie wiersz, ale wystraszyłam się końcówką... chociaż przedstawienia z pierwszych dwóch wersów rozłożyłabym na cztery wersy... mała poprawka językowa - "melancholii", a nie "melancholi"... i pytanie dobądź miecz, chwałę i wolę, czy dobądź miecza chwały i miecza woli?? trochę nie rozumiem...
Pozdrawiam - Mea:)

[Ona_Kot]

szczerze mówiąc zupełnie nie rozumiem, "co Autor/ka miał/a na myśli" pisząc ten wiersz :(
przykro mi.
pozdr.

[Piotr Sanocki]

Julio, piękny wiersz! Popraw tylko literówkę "czuj(ę)". Lekki, wyraźny, czytelny obraz. Atmosfera jest bardzo wyczuwalna, nie ma "zaczepów" i kapitalne zakończenie. Nic dodać nic ująć. Aha! i jeszcze rymy gdzieniegdzie - to duży plus! :)

W dobrym kierunku zmierzasz pialgrzymie zacny... ;)
Niech Ci kto łaską swoją ułoży grunt pod stopami
I dom swój, i raj, i piekło, co na ziemi mamy,
Będzie Ci tą życiową drogę wskazywał kij pokraczny...

Pozdrawiam serdecznie

PS. Nawet dodam do ulubionych, żeby poczytać powracać na ścieżkę "pielgrzyma" ;)

[Julia Mone]

cieszy mnie że wreszcie któryś z moich wierszy wypadł nieco lepiej od innych ... myśle że aby go zrozumieć , trzeba się wczuć , "przeżyć to już kiedys wstecz"... dziękuje za opinie

JM