Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

i stałem jak wryty
przerażenie zza oczu
znieruchomiało widząc
jak kraj i obraz
wolno sunęły w nieznane
odchodząc bez słowa

zostawiając mnie w miejscu
gdzie łączę się z tobą
pośredniczącym wspomnieniem

nie mogąc się ruszyć
przemierzałem twój pokój
ulice i park
w których już mnie nie znajdziesz

klepiąc delikatnie po ramieniu
dałaś znać- tym u góry
kolejny etap dobiegł końca
- tam
gdzie właśnie zmierzam

Opublikowano

i stałem jak wryty
przerażenie zza oczu
znieruchomiało widząc
jak kraj i obraz
wolno sunęły w nieznane
odchodząc bez słowa (...)

.... moim zdaniem, nieco dziwnie brzmi to... przerażenie zza oczu...
czy nie lepiej... z przerażenia znieruchomiałem... itd... ale, ominęłabym słowo... kraj.
Reszta, chyba osobista, więc uszanuję.
Pozdrawiam... :)

Opublikowano

kasiaballou - dzięki, miło że zainteresował

Nata Kruk - przerażenie zza oczu - strach najbardziej widać w ludzkich oczach, jest on w nich ukryty, siedzi w naszych głowach i poprzez oczy daje znać o swojej obecności - tak to sobie wyobraziłem, w tej sytuacji jest jak ślimak, który boi się wyjść ze swojej muszli i dać światu znak o swoim istnieniu, znieruchomiał - sam się boi (o ile to możliwe:) - nie drgnie, nie chce by go ktoś zauważył itd.

Pzdr!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...