Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

"Teraz"


Rekomendowane odpowiedzi

Prosiłbym o ocenę mojego nazwijmy to utworu :)
Nie pisze profesjonalne czy też zawodowo lecz dla serca :)
Oto Utwór:

Nagle wszystko się skończyło,
naglę wszystko się zmieniło.
We własnych łzach smutku i głupoty utopiony,
lecz na tratwie nadziei podczas tego sztormu unoszony.
A jednak wciąż przy Tobie moje serce podskakuje,
Wiesz, co to znaczy? Ono wciąż miłość do Ciebie czuje!
Wciąż kocham staram się zmienić,
jednak jak trudno ciężka pracę docenić.
I jednym ruchem w zło zmienić całe dobro zrobione,
dziwne, gdy Cię całuje czuje, że moje usta są dla ciebie stworzone.
Nie zostawię Cię ani nigdy nie opuszczę,
Tęsknie za widokiem Twojej pięknej twarzy,
Smutek za Tobą tak bardzo mnie parzy.
Tyś jesteś w moim życiu najpiękniejszym kwiatem,
dla Ciebie i Twojej miłości walczyłbym z całym światem.
To, co między nami się wydarzyło zmieniło nas?
Czy zniszczyło jak przemijający czas .
Smutek ogarnia moją duszę,
może do końca życia sam być muszę?
Gdy Cię dotykam i całuje gorąco mi jak w upale,
gdy Cię widzę i jestem przy Tobie serce bije jak oszalałe.
Jeśli masz mnie dosyć powiedz dam Ci spokój obiecuje,
dzięki Tobie poznałem tak dużo, dziękuję.
W te święta chce Ci dać swoje serce,
proszę Cię ogrzej je i weź w swoje ręce.
Weź je i nie oddawaj dnia następnego,
Przytul mnie i czuj jak to pięknie mieć kogoś kochającego.
Świąteczny czas tak pięknie przemija,
tylko samotność i smutek go zabija.
Gdy patrzę na Ciebie gdy jesteś pełna determinacji i złości,
czuję że nic innego jak Twój uśmiech i usta nie dają tyle radości.
Staram się zmienić siebie i nawet, jakie s fundamenty w Twoich oczach zbuduje,
ale i tak czymś głupim wszystko zrujnuje.
Jesteś dla mnie jak powietrzem którym oddycham,
bez Ciebie i Twoich czułości czuję że znikam.
Czyżby między nami tylko iskra się wytworzyła?
Nie zamieniła się w płomień tylko spopieliła.
Chcę tak bardzo Cię mocno przytulić,
dotknąć pocałować czułe słowa do ucha mówić.
Wiem że kiedyś dawną silę osiągnę,
pamiętaj kocham Cię i nigdy nie zapomnę

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 3 tygodnie później...

W pierwszej kolejności radzę, by nie umieszczać tytułu w cudzysłowu, bo to trochę razi.
Jeżeli masz jakieś prośby do oceniających, to najlepiej będzie, jeśli będziesz je umieszczał w komentarzu pod swoim tekstem - tak, by w pierwszym poście był wyłącznie utwór. To daje lepsze wrażenie estetyczne.
Jeśli chodzi o sam utwór, to nie spodobał mi się. Rytmu praktycznie nie ma, źle się czyta.
Pozdrawiam
Zuza ;)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @egzegetaNie ma sprawy Wiktorze. Wiktorze, czy z tego tomiku wierszy zakosztujemy kunsztu pisarskiego Twoich dzieł? 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Rozdział dziewiąty      Minęły wieki. Grunwaldzkim zwycięstwem i przejęciem ziem, wcześniej odebranych Rzeczypospolitej przez Zakon Krzyżacki, Władysław Jagiełło zapewnił sobie negocjacyjną przewagę w rozmowach ze szlachtą, dążącą - co z drugiej strony zrozumiałe - do uzyskania jak największego, najlepiej maksymalnego - wpływu na króla, a tym samym na podejmowane przez niego decyzje. Zapewnił ową przewagę także swoim potomkom, w wyniku czego pod koniec szesnastego stulecia Rzeczpospolita Siedmiorga Narodów: Polaków, Litwinów, Żmudzinów, Czechów, Słowaków, Węgrów oraz Rusinów sięgała tyleż daleko na południe, ileż na wschód, a swoimi wpływami politycznymi jeszcze dalej, aż ku Adriatykowi. Który to stan rzeczy z jej sąsiadów nie odpowiadał jedynie Germanom od zachodu, zmuszanym do posłuszeństwa przez księcia elektora Jaksę III, zasiadającego na tronie w Kopanicy. Południowym Słowianom sytuacja ta odpowiadała również, polscy bowiem królowie zapewniali im i prowadzonemu przez nich handlowi bezpieczeństwo od Turków. Chociaż konflikt z ostatnio wymienionymi był przewidywany, to jednak obecny sułtan, chociaż bardzo wojowniczy, nie zdobył się - jak dotąd - na naruszenie w jakikolwiek sposób władztwa i interesów Rzeczypospolitej. Co prawda, rzeszowi książęta czynili zakulisowe zabiegi, aby osłabić intrygami spoistość słowiańskiego imperium poprzez próbowanie podkreślania różnic kulturowych i budzenie  narodowych skłonności do samostanowienia, ale namiestnicy poszczególnych krain rozległego państwa nie dawali się zwieść. Przez co od czasu do czasu podnosił się krzyk, gdy po należytym przypieczeniu - lub tylko po odpowiednio długotrwałym poście w mało wygodnych lochach jednego z zamków - ten bądź tamten imć intrygant, spiskowiec albo szpieg dawał gardła pod toporem czy mieczem mistrza katowskiego rzemiosła.     Również początek wieku siedemnastego nie przyniósł jakiekolwiek zmiany na gorsze. Wielonarodowa monarchia oświecona, w której rozwój nauk społecznych służył utrzymywaniu obywatelskiej - nie tylko u braci szlacheckiej, ale także u mieszczan i chłopów - świadomości, kolejne już stulecie okazywała się odporna na zaodrzańskie wysiłki podejmowane w celu zmiany istniejącego porządku. W międzyczasie księcia Jaksę III zastąpił na tronie jego syn, Jaksa IV, pod którego rządami Rzeczpospolita przesunęła swoje wpływy dalej na zachód i na północ, ku Danii i ku Szwecji, zaczynając zamykać Bałtyk w politycznych objęciach, co jeszcze bardziej nie w smak było wspomnianym już książętom.     - Niedługo - sarkali - ten kraj będzie ośmiorga narodów, gdy Jaksa ożeni się z jedną z naszych księżniczek lub gdy nakaże mu to ich królik - umniejszali w zawistnych rozmowach majestat władcy, któremu w gruncie rzeczy podlegali. I którego wolę znosić musieli.     Toteż i znosili. Sarkając do czasu, gdy zniecierpliwiony Jaksa IV wziął przykład - rzecz jasna za cichym królewskim przyzwoleniem - przykład z Vlada Palownika, o którego postępowaniu z wrogami wyczytał niedawno z jednej z historycznych ksiąg... Cdn.      Voorhout, 24. Listopada 2024 
    • @Katie , ciekawie jest poczytać o tego typu uczuciach. A czy myślałaś o tym, żeby zrobić krótsze wersy? A może właśnie takie długie wersy spełniają jakąś funkcję w tym wierszu... .
    • Zostały nam sny Zostały nam łzy   Z poprzednich wcieleń   A prawda okazała się kłamstwem Zapisanym w pamiętniku   Tam głęboko gdzieś na strychu
    • Dziewczynie stojącej w szarych spodniach przy telefonie spadł przy rozmowie ze stopy... więzienny drewniak. Stuk było słychać sto kilometrów dalej.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...