Wojna

[Matmi]

Kaleką odwagą
na posterunku śmierci
roztrąca omamy tchórzostwa

W okopie przyjaźni
trzęsie nogami
nadziei

Przedziera się przez
zasieki grozy za
resztą kal(e)k

A teraz wydycha
duszę w przymusie
honoru

[zieloneciele]

zastanawia mnie nawias. bo, o ile słowo "kalek" jest dla mnie zrozumiałe, o tyle "kalk" nie bardzo wiem, jak mam odbierac.

ogółem tekst zasypany metaforami dopełniaczowymi z nienajwyższej półki. kurcze. tego rodzaju środek powinien byc naprawdę świetny, żeby w wierszu nie zgrzytał.

treściwo tak sobie. w tytule wojna, w tekście wojna. zbyt dosłownie moim zdaniem.

[Matmi]

Dziękuję za komentarz. Chciałem się tu trochę pobawić metaforami, nie tracąc ich sensu. A dlaczego kalk? Ten wiersz jest o pewnym przymusie walczenia w wojnie o swój kraj np. Tak było w Czeczenii, Polsce, chyba wszędzie. Cżęść osób szła na wojnę ponieważ szła cała klasa. Dlatego kaleka odwaga, dlatego przymus honoru, dlatego kalki. :)