Prorocze słowa

[EmiLLos]

Wiecznym przekazem dla człeka mego,
zostać sam dnia owego.
Być jak ocean samotny,
dla siebie nie być okrutny.
Wiatr z sobą przywieje,
wodę młodu, którą rozleje.
Gdy gołębica przyleci
strącę swe dzisiejsze chęci.
Jak wiatru wiać nakazane
na samotność me życie skazane.
Przez pismo me choruję.
Słowo to napisane światu zwiastuję.

[Page_up]

Z wiersza na wiersz, na pewno będzie coraz lepiej, szczerzę w to wierzę, ale na razie powtarzają się te same błędy co zostały wyłuskane w pierwszym Twoim arcydziele. Pozdrawiam page

[EmiLLos]

Jednak powstaje pewnego typu przepaść między nimi....

[Alicja_Wysocka]

Panie Emilu, schować i nie pokazywać tego ludziom, nigdy, przenigdy.

[Eliasz]

+Za smutne, za smutne, tak jest w moim odczuciu