Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

małe światło w oczach twoich
już niedługo zacznie gasnąć
smutnej prawdy nie zatrzymasz
ta legenda się spełniła

lecz w każdym notatniku
wspomnień marzeń i nadziei
iskierka dogorywa
w próżni swych rozbitków

nikt nie będzie nigdy płakać
i rozgłaszać uroczyście
że radość jest wyzwaniem
by zaorać ludzki smutek

czy jest warto zapominać
o prawdzie tej legendy
to niczego już nie zmieni
świat się staje ciągle inny

to są źródła ludzkich złości
to krzywdy niewyczerpane
czasem można je wybierać
częściej je odczuwać bardzo

zmielone ziarna radości
pełne garście krzywd i smutków
oto szala się przechyla
w rytm schopenhauera

barwy świata zaczernieją
tego w oczach twoich
gdy zła wróżba się wydarzy
w dzień koleiny nieistnienia

Opublikowano

"Pamiętnikowy styl", proszę Pani. Jest to tekst, który jest pomyłka od początku do końca. Moje odczucie jest jasne: pisane bez chęci, jakby z przymusu. Nudzi i nie sprzyja żadnym ciekawszym przemyślenią. Forma jest dla mnie nie do zaakceptowania. Jeśli tak wyglądaja wszystkie Pani wiersze, to proszę mi to powiedzieć - nie będę wtedy tracił czasu na ich czytanie, gdyż naprawdę nic nie dają.
Użycie słowa "schopenhauera" sprawia, że mam dreszcze. Zdecydowanie antypoezja, tworzona jakby na zamówienie.

Skrytykowałem bardzo, ale takie mam możliwości w tym dziale.
Dziekuję, do widzenia. Czekam na inne jednak.

Adam

Opublikowano

i rytm. nie jestem fanatyczką rymów, rytmów i spółki, ale tu brak razi bardzo, szczególnie że poczatek tak jakby go miał. wrażenie zimnego kubła wody. źle się czyta, spróbuj na głos bez naciąganej intonacji, sama zobaczysz.
pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Milczy. Barowa śpiewaczka. Choroba zmogła jej synka. Leżał w łóżku na piętrze. Sny mu opowiadała z marmuru doniczka. Na niemoc duszy nic nie pomoże matczyna troską. A głos dusz już woła do siebie. Na zapomniane przez Boga moczary. Kwiatu nie powąchasz. Wina czary nie uchylisz. Z mołodycią nie zaznasz już młodzieńczego spełnienia. Kostucha już Ci zamyka oczy i ciemne zakłada okulary. Anioł spłynął z fresku na ostatnią spowiedź. Z pergaminem boskiego wykładu. Męczennicy chłoszczą się, wersetami z Biblii i Koranu. Słychać tylko płacz, miast świergotu ptaków. Olejki pachną sosną i esencją rumianu. Może Cię wskrzeszą słowa uroków. Echo ostatniego tchnienia. Tylko dla natury słyszalny odgłos. Mogiła jeszcze świeci pustką. Oparł się krzyż o mur ogrodowy. Krąży noc po włości. Skrzydła rozwinął Tanatos. Idą w orszaku przyjaciele, rodzice i wdowy. Znaleźli jeszcze pożegnalny list. Dla samobójcy tylko klątwa zostaję i na mogile demonów msza. Rozbierze Cię z tego grzechu robactwo i masa glist. Przemielą młodość na kompost. Triumf śmierci Cię synu rozgrzesza.  
    • @jeremy   Tak ... teraz rozumiem.   Powroty ...sentymenty..rozczarowania :)    "Kropla drąży skałę nie siłą lecz ciągłym padaniem".  Czasami warto być kroplą :)    Pozdrawiam jeremy :) 
    • @infelia   Fajnie :) infelia będzie po nas zmywał ;))) potrzebujemy jeszcze kogoś do sprzątania.?  ;)))    i oczywiście !!! Violetto !!!  jesteś pięknym człowiekiem :))) 
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witaj - cieszy mnie że poruszył - czyli zdał egzamin - dziękuje -                                                                                                               Pzdr.   Witaj - fajnie że ładnie - dziękuje -                                                                 Pzdr.                                                                  Witam - miło mi że obraz czytelny i emocjonalny - dziękuje  -                                                                                                          Pzdr.  Witaj - tak wyszło - a z tym blaskiem może masz racje - dzięki że czytasz -                                                                                                       Pzdr.                                            Witaj - ano taka jest - ale jest miła -                                                                 Pzdr.serdecznie. Witam -    Witaj - masz rację  - czasem trzeba bo można poczuć ulgę odnaleźć się -                                                                                                               Pzdr.serdecznie. @Kwiatuszek - @Posem - @Simon Tracy - @huzarc - dziękuje - 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...