Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Wzniesienia te pięknem swym wonią,
górują nad całą polonią.
To kwiat, to perła mej ojczyzny,
choć też piękne są z włoszczyzny.
Idąc po wielkich szczytach, z oczu Boga pokazane,
widok wprawdzie boski do patrzenia przykazane.
Swą wielkością wprawdzie zadziwiają,
niejednego człowieka uszczęśliwiają.


Wiersz bardzo amatorski, napisany przez mnie...
Proszę o wytknięcie mi wszystkich błędów....

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



wyczuwam niewprawnym okiem przymuszone rymy,one nie płyną ale kują w oczy,niech Pan spróbuje na początek bez rymów,a jeśli muszą być to niechże będą przypadkowe lub płynne,niewymuszone konstrukcją,poza tym za dużo tego swym,mej,są itp budowa zdań też mnie nie kręci,ale niech Pan ćwiczy i dużo czyta,tu na forum inni pokażą jak nie pisać i jak tworzyć wspaniałą poezję,powodzenia
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Trochę tego będzie.

Po pierwsze, nim zaczniesz cokolwiek pisać, poczytaj
www.poezja.org/debiuty/viewtopic.php?id=24254

Zdecydowanie w Twoim przypadku podkreślam kilka bardzo ważnych punktów
1. Unikaj częstochowszczyzny. Nie twórz rymu dzięki tym samym formom takich samych części mowy (u Ciebie występuje to niemal co rym). Nie rymuj jeśli nie musisz. Nie szukaj słów tylko po to, by stworzyć rym - sam rym wiersza nie czyni.

2. Nie podawaj tematu na tacy. Wtedy Twój wiersz nie jest banalny, a czytelnik ma przyjemność z myślenia nad nim.

3. Unikaj dużego nagromadzenia wielkich słów: piękno, ojczyzna, Bóg, szczęście, itp. Nie wskazane jest też częste stosowanie: są, się, mej, swą, etc.

4. Czytaj więcej niż piszesz, pisz dużo, wiele odkładaj do szuflady. Wiersze czytaj po miesiącu, w razie potrzeby spal połowę (jeśli uznasz, że nigdzie się nie nadają - nie bój się być szczerze autokrytyczny), a do publikacji dawaj tylko nieliczne.

To chyba tyle z mojej strony... Pozdrawiam i życzę dużo owocnej pracy na przyszłość. Pracy przede wszystkim.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...