łąka

[Magda Bajor]

Moja metafizyka
przedmiotu
nie istnieje
ale istnieje
metafizyka Twojej osoby
o która sam zadbałeś
Twoje lata młodości
dały Ci coś pięknego
moje lata młodości
dały mi Ciebie...
Te chabry na łące
rosną dla Ciebie...

[nAzGuL22]

Wpierw dobre słowa. Chwalę za to, że tytuł nawiązuje do wiersza, a nie jest jedną z jego linijek i głównym bohaterem treści.


Moja metafizyka
przedmiotu
nie istnieje
ale istnieje
metafizyka Twojej osoby
o która sam zadbałeś

Ta część jest bardzo fajna, rozpoczyna się bardzo obiecująco, wręcz tajemniczo i chce się przeczytać jak to dalej się potoczy. Ale kurcze dalej jest spaprane niesamowicie. Spodziewałem się dalszych porównań do metafizyki, odnoszenia się do sfer nienamacalnych w namacalny sposób. A tu nie dość, że pomacasz, to zaraz żałujesz tego. Oj, szkoda, szkoda.

Ten rym razi niesamowicie w tekście. Jeśli nie rymujesz od samego początku, to nie rymuj wcale. Wielokropek podkreślający jakąś emocję jest tak oklepanym i tanim chwytem, że na czytelniku już nie robi żadnego wrażenia. Unikać takich rzeczy.

Słowem końcowym, jest materiał na dobry tekst, ale trzeba nad nim trochę posiedzieć i popracować.

Pozdrawiam