Bóg uciekł

[Sindbad żeglarz]

Uciekłem...dziś wieczór...nie miałem wyboru,
Blada, zdradliwa noc...świadkiem mej zbrodni,
Samotnie... bez walki... bez czci i honorów,
Wyzbyłem się życia... bom nie był go godny...

Objąłem świat, jeszcze żegnając go czule,
Minąłem się z ludźmi... bez żalu i troski,
Podszedłem do Śmierci... kroiła cebule,
Poszedłem dalej... ujrzałem sąd Boski..

Widziałem anioły... w podartych łachmanach,
Dostrzegłem gdzieś Piotra... cerował skarpety,
,,Poprowadź do Boga... chcę ujrzeć Pana!''
I wskazał mi drogę... do brudnej karety.

Dotarłem do celu... do starego baru,
Wszedłem do środka... usiadłem przy ścianie,
A Bóg sterczał w oknie... i palił cygaro,
Zerwałem się z miejsca... ,,Co robisz Panie!''

Ten wtopił we mnie swe oczy przekrwione,
Twarz miał posępną... nieogoloną,
,,Odejdź ode mnie... przebrzydły demonie!''
To mówiąc stanął w płomieniach... i spłonął.

Me oczy widziały... tę twarz bolejącą
Me oczy widziały... jak nasz Pan ucieka,
A teraz znów wierzę... wiarą gorącą,
Że Bóg powróci... choć powrót odwleka...

[mabe]

jestem w szoku, mnie się podoba

[Ryszard Kuc Senior]

Trudno dziś natknąć się na tak dobrą ekwilibrystykę myślową,jestem pełen podziwu...
Pozdrawiam

[Wiesław J.K.]

Intrygujący wiersz. Powiedziałbym sen na jawie...i co za wymyślne spojrzenie na Boga i ludzką rzeczywistość. Brawo Sindbad żeglarz, duży plus ode mnie.