Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Rozmowy magiczną woń
Przywiewia wiatr jesienny
Bogatą jak oceaniczna toń
I prąd łaskoczący zmienny
Obudził przyjazne myśli
W pamięci tajemnicze obrazy
Bo co podświadomość wyśni
To razem z Tobą odnajdą wyrazy
I myśli Radosne jak dłonie pełne wiśni

Prośbę kieruję do najsłodszej z dziewczyn
Co kwiatem swoje włosy przyozdabia
Pomarańczowe słońce w czułej chowa dłoni
I zwinnie uśmiech mojej duszy wywabia
Gdy umysł zatopiony w przyjemnie magicznej woni

Tylko dusza moja błaga o rozmowę
Która zbudziła by greckie muzy
Podziwiające piękną Twojej duszy wymowę
Dziewczyno która wszystkie w sobie skryłaś muzy....

Opublikowano

To jest pieśń błagalna jeśli można ją tak nazwać taki miałem cel a z żabojadami miałem do czynienia to bardzo mili ludzie i o dziwo nie są materialistami na potwierdzenie tej tezy mam ciekawą opowieść.Być może dlatego, że język francuski jest nazywany językiem miłości.Podobnie zresztą jak niemiecki językiem filozofów.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnie komentarze

    • Już pisałem.  Piękny  ;)
    • Śniłem cię — jak śni się zapach nieznanej jeszcze skóry, nim dotknie go wieczór w niepojętym geście światła. Twoje imię nie padło ani razu — a jednak w każdym drgnieniu powieki odnajdywałem jego cień. Byłaś tylko spojrzeniem, które zatrzymałem zbyt długo — i właśnie to „zbyt” zaczęło we mnie pulsować. Nie wiem, czy to grzech — czy tylko światło odbite w źrenicach, które wiedzą więcej niż chciałyby przyznać. Czasem myśl o tobie jest jak tkanina — przeźroczysta, chłodna, lecz przyciąga ciepło dłoni, której nigdy nie miałem odwagi położyć. Między nami jest przestrzeń wypełniona nieobecnością — tak gęsta, że mogłaby być dotykiem. Kocham cię z daleka — nie przez brak bliskości, ale przez bliskość, której nie wolno było spełnić. A jednak czasem, gdy noc oddechem rusza firankę, mam wrażenie, że byłaś tuż obok — i tylko niedomknięty wers nas dzieli.
    • @Robert Witold Gorzkowski aż musiałam zerknąć Kto ten wiersz napisał  Czy aby napewno Roma

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Są mężczyźni którzy lubią jak się z nimi robi co się chce czyli wszystko  Więc spokojna Pana rozczochrana głowa  My kobiety od wieków znamy takie sztuczki i zaklęcia jakie się najtęższym "fizjologom" nie śniły 
    • Nie ulega wątpliwości że robią z nami to co chcą. @Gosława brawo, tylko też nie możemy nikogo ograniczać.
    • Bardzo szeroko Romeczko tym wierszem otworzyłaś furtkę  Pytanie tylko czy jesteś na "To" gotowa  Bo zapewniam Cię że będzie się działo  Oj będzie  Wejdź w ten poetycko duchowo mimo wszystko szalony świat przez drzwi a nie tak jak ja kiedyś razem z futryną

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...