Zgłoś

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  Na więcej sił i środków nie starczyło.

Stoisz w kolejce po niego Cierpliwości masz dużo,   Chociaż kolejki innych nuża. I wreszcie ci go daja , Wlepiaja jak mandat na drodze.  Szczeście ci klatke rozrywa. Masz go jak inni go maja, Co rano o świce wstają.  Godnie go nosza przy sobie, we dnie i w nocy . Jak dzień za dniem kroczy.  Walczą nim jak oreżą o byt w swojej robocie.  Zawsze uczynni, z nadgodzinami,  Z kolorowymi marzeniami.  Przychodzą punktualnie. Godza się bezprecedensowo,  Mili i sympatyczni.  W kadrach on tam stoi,  Dopoki choroba lub los Ciosu nie zada . I nagle cisza.... Ewidencja numerów   Dla nowych celow. Skreślą, zastąpią nowym o starym już nie ma mowy. Nikt nie pamięta  jaki byt? Kto to byt? Miał swoj numerek Już skreślony ... - A-    

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Widziałem to bardziej metaforycznie, ale taka interpretacja też może być. Pytanie:               Kula przeznaczona jest dla strzelającego czy ostrzeliwanego?   Pozdrawiam.       Bardzo dobrze to ująłeś. Są ludzie, którym zmiany w życiu przychodzą z bardzo dużym trudem. Czasami zmierzenie się z takim wyzwaniem, to niemal koniec świata.   Pozdrawiam.      

@Domysły Monika dziękuję :)

Czy pośród błyskotek ruszysz w tany Czy twe serce od zmartwień boleje Dzień w dzień nowy cud będzie ci dany Gdy płomień życia w tobie jaśnieje.   Jedni pozwolą by się wypalił, Upojeni chwilą przyjemności, Inni zaś będą troskliwie dbali I dzieciom przekażą swe zdolności.   Lecz swoje dni ten tylko utraci, Kto idzie mglistą krainą cienia, Kto w utrapieniach dnia się zatraci I w życiu swym nie czuje płomienia.   I Hermann: Ob du tanzen gehst in Tand und Plunder, Ob dein Herz sich wund in Sorgen müht, Täglich neu erfährst du doch das Wunder, Dass des Lebens Flamme in dir glüht.   Mancher lässt sie lodern und verprassen, Trunken im verzückten Augenblick, Andre geben sorglich und gelassen Kind und Enkeln weiter ihr Geschick.   Doch verloren sind nur dessen Tage, Den sein Weg durch dumpfe Dämmrung führt, Der sich sättigt in des Tages Plage Und des Lebens Flamme niemals spürt.