przedsionek najdłuższego snu

[Rafal Bielan Wierzbicki]

czy w obliczu końcowego rozdziału
będziemy ocieplać nasze fotele
zatopieni w nich jak w schronach
dym papierosów osnuje pokój
ze ściany mrugnie nam gwasz z bazaru na Kole
w kącie staroświecki wehikuł czasu zapyta nas raz jeszcze
- pamiętacie koncert Pearl Jamu w dziewięćdziesiątym piątym?
pierwszy dzień wiosny na Starówce w deszczu z milicyjnych armatek
pierwszą gonitwę na służewieckich wyścigach...

palącym spojrzeniom gasną już zapalniki
ręce moczą się w zalewie zapomnienia
zanikają linie papilarne

nie chcemy wiedzieć kto na nas tam czeka
wejdziemy ślepi i ogłuszeni
w zmierzch ziemskiej próby
opatuleni w zwoje zapisów
z niedokończonych rozmów
zapamiętanych bajek z dzieciństwa
pragnień
niespełnień
i scen z terenów walk motyli

[adam sosna]

podoba mi się
tak dalece
że chciałem by Pan o tym wiedział

[Robert Kmiel]

na dłużej
interesujący płynnie się czyta
mi się nawet bardzo
tylko jakoś męczy
„palącym spojrzeniom gasną już zapalniki
ręce moczą się w zalewie zapomnienia”

dziękuję
Kmiel