Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

wspomnnienie


Rekomendowane odpowiedzi

  • 2 tygodnie później...

"I tylko niebo wsparte na moich myślach płacze gwiazdami..." Dżizus!... - niesamowity tekst!... "I tylko niebo wsparte na moich myślach płacze gwiazdami..." Cały wiersz mnie urzekł, ale to - to po prostu, majstersztyk. Zawsze takiego połączenia słów pragnąłem, ale bardzo rzadko udawało mi się coś podobnego temu osiągnąć. Wiele już przeczytałem, ale to mnie porwało. Tak mało słów, a tak wiele treści; tak mało słów, a tak wiele uczucia; tak wiele pasji. Jednym słowem: śliczne. Piękne. Pozostaję zachwycony. Gratuluję i pozdrawiam A.S.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Witaj Andrzeju (jeśli tak mogę)
Mnie urzekł niesamowicie Twój komentarz! Gorąco Ci dziękuję, bardzo mi miło i szczerze powiedziawszy zaskoczenie zerka spod mych powiek...Zajrzyj kiedyś ponownie, spróbuję może znowu czymś urzec w miarę moich skromnych możliwości.
Cieplutko pozdrawiam
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnie komentarze

    • @Łukasz Jasiński tekst przypadł mi do gustu; natomiast sam PL - już mniej, bo niedopasowanie i ciągły niepokój  toleruję u kobiet, natomiast mężczyzn wolę w innych rolach niż „ skrzywdzonej przez los ofiary”;    pozdr.    
    • … ciekawe CO Autor miał na myśli, pisząc o liczeniu każdego kroku? Czy ostrożność w postępowaniu, czy przeciwnie - rozpęd w imię progresu, jakiegoś motoru płynącego z ambicji ?  Mieszanie się proporcji światła i cienia to przypadłość ciągła

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      , istota życia, bo niewyobrażalne jest  światło bez cienia… Ale każda ekstrema ( jak w wierszu ) i brak odpowiedniej filozofii radzenia sobie - tylko ją wyostrza , do niebezpiecznych dla człowieka - proporcji.   Druga strofa obrasta w pieknosłów, bo niezrozumiałe jest racjonalne nawoływanie do liczenia słów we mgle - ( która z natury przesłania możliwość dostrzeżenia czegokolwiek jasno), chyba że to wpółironiczne…   ślady na piasku - mocno oklepane; ogólnie - styl pisania delikatny, szlachetny, ale przekaz kuśtyka, pozdrawiam. 
    • @Alicja_Wysocka słuszna zmiana, dziękuję. Choć musze przyznac nie jestem idealnym poetą, piszę jak pisze póki mi w głowie to ładnie brzmi

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Pozdrawiam 
    • @iwonaroma bardzo fajna puenta

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      , natomiast cały tekst zbyt jednostronnie skupia się na negatywach, przecież tak dla wielu - pamięć jest źródłem ożywczej radości :))   pozdrawiam
    • @iwonaroma ..  wczoraj poszło w niepamięć już go nie ma nie pamiętam pochmurne niebo poranki bez słońca... dziś dziś budzą radosne myśli śpiew ptaków pokój pełen blasku nie tylko słonecznego ...  Pozdrawiam serdecznie  Miłego dnia 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...