Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

W kałuży oku topi się odbicie
I się obrazy dławią żółtym błotem.

Powoli schodzą, z drzew jak z plaży liście
Zbyt opalone chcą skryć się przed Słońcem.

Liść się po wietrze ślizga jak po lodzie -
że unerwieniem trze go niczym łyżwą.

Domy już wchodzą w styropianu stroje
Kominem dymy wypuszczają - dysząc.

Nasiona nieba z chmur jak ptaki lecą
Bijąc o ziemie strzęp błękitu dają.

Cząstki maleńkie, tych, co są pod ziemią
na naszą jesień swoją wiosnę mają!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...