Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

wiesz
żyjąc
próbuję więcej robić
choć tak pragnę spokoju

myślami bez ustanku trzepoczę
dużo się martwię
przeżywam dniem i nocą
nie umiem się z losem pogodzić
nie umiem przyjąć

wiesz
na przyrodzie jest mi dobrze
lubię w jej ciszy się zanurzyć
nawet jestem gotowy odejść
gdy lekki wiatr na drzewach wróży

wiesz
słuchaj
a posadźże drzew na mogile mojej
na cmentarzu
aż w ich szumie
w tym spokoju
będę się uczył przyjmować świat
początek i koniec

Opublikowano

Podoba mi się, szczególnie pierwsza strofa.
Ja też chcę więcej w życiu robić, starać się i ciągle pragnę spokoju, dlatego tak bardzo przypadł mi ten wiersz do gustu, wręcz trafił do mojego serca.
Wspaniały jest też ten fragment: "Dużo się martwię, przeżywam dniem i nocą". Wszystko jest dobrze dopasowane do prawdziwego życia.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



napewno nie ostatni ;) próbuję siebie w różnym pisaniu, nawet w kilku językach.
takie pisanie jest mi czymś bliskim :)

dziękuję za wpadnięcie,
słonecznego dnia =)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




miło słyszeć, że ten wiersz zostanie w twojej pamięci :).
w prostocie lekko znajdują miejsce sobie uczucia, a cóż jest poezja, jak nie uczuciami,

pozdrawiam ciepło =)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



po takim zabieganiu, ciągłym martwieniu się, coraz częściej upewniam się, że warto więcej czasu udzielać prosto byciu w ciszy, na przyrodzie.. =)

Pięknego dnia ;)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...