Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

onufry ze spróchniałej ikony
brodę miał tak uniżoną,
że aż wiła się po ziemi

ślizgając się wzrokiem po wypukłych żebrach
mogłam zagrać marsza głodu i pustyni
przyśpiewkę porzuconego ciała

onufry ze spróchniałej ikony
był tak bardzo ziemski i doczesny,
że chciałam zaśmiać się pod włos tej jego siwiźnie,
co zapuszczała w płótno korzenie i rosła
rosła

święty onufry obok
milczał i pewnie się uśmiechał:
przywodząc mi na myśl nasze rozmowy
o pokorze - ty wciąż patrzysz,
a ja wciąż próbuję
dotknąć brody, która

być może

Opublikowano

dziękuję bardzo za wgląd.
kasiaballou: spróbuję jeszcze nad tym pomyśle, bo mi samej coś nie pasuje w tym trzecim wersie;) pozdrawiam.
Rachel Grass: miło mi bardzo. no i byłabym naprawdę wdzięczna za sugestie:) pozdrawiam.
myślątko: dziękuję za opinię:)

Opublikowano
onufry ze spróchniałej ikony
brodę miał tak uniżoną
że aż wiła się po ziemi

ślizgając się wzrokiem po wypukłych żebrach
mogłam zagrać marsza głodu i pustyni
przyśpiewkę porzuconego ciała

onufry ze spróchniałej ikony
był tak bardzo ziemski i doczesny
że chciałam zaśmiać się pod włos tej jego siwiźnie
co zapuszczała w płótno korzenie i rosła

święty onufry obok
milczał i pewnie się uśmiechał:
przywodząc mi na myśl nasze rozmowy
o pokorze - ty wciąż patrzysz,
a ja wciąż próbuję
dotknąć brody
która

być może


to tylko lekka zmiana wersyfikacji i podział na strofki. chodziło mi głównie o estetykę.

pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...