****

[AgnieszkaMyślińska]

Noc niczym lek dla mej duszy
Próbuje do snu mnie zmusić.
Bo w snach żyję jak chciałam
Mam to czego nie miałam.

Więc zamykam oczy
By przenieść się w sen uroczy.
Zaczynam od sceny tańca
Gdzie tańczę pięknego walca.
I czuję lekkość mej duszy
Niech nic tego snu nie ruszy.
W oddali słyszę brawa….
I obraz się w inny przeradza.

I słyszę słowa przysięgi..
Ślubuję Ci miłość i wierność
Kto mówi tak pięknie?
Nie wiem, twarz znika

Otwieram na chwile oczy
I znika mój sen uroczy.
Dostrzegam rzeczywistość
Powiedzmy, że mam wszystko.
Widzę uroki natury
Słyszę glos z radia ponury..
Co stawia przede mną mury.
Wsłuchuję się więc w serce
Jego ciche nutki….
Może odgonią smutki.
Przyklejam uśmiech do twarzy
Muszę sobie poradzić.