Wszystko stracone

[Beata Buła]

Zgasiłam podmuchem mej mroźnej
natury

Tą miłość płonącą jak wulkan.

Myślałam, że nic to,

Że świat jest dość mały,

By móc się odnaleźć w nim wraz.

A teraz błądzę,

W ciemności i chłodzie.

Zmarznięta,

Wilgotna od łez.

Świat tak nagle runął

I życie przestało mieć sens.

Jedyne co w sercu mym tli się,

To iskra nadziei.

Że wszystko się zmieni,

Że to wszystko mi śni się.