Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano
Jednostki wybitne

Chcę świat z - bawić
nim się bawić'
Klocki Boże poukładać

Chcę świat ws-krzesić
iksrę krzesić
Twarze z światła powypalać

* * *

Lecz cóż z tego, gdy zabawa
kończy się jak noc zapada
i Bóg klocki ręką strąca...
- Nowy dzień - nowa budowla!

Jednostki, jak żubry wybit(n)e
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




to bardziej gra słów, to że wybitność od wybitości ;) różni tlyko literka n zbrodzniarz jeden
improwiazacyka lekko smutna dla ciebie ;)

Czemu nie jest dobrze?

Kiedyś będzie dobrze, pięknie i wspaniale!
My jeszcze wierzymy.. Bóg juz stracił wiarę -
a stracił dlatego, że się okazało
że się dwóm wyrazom w głowie pomieszało:
W y b i t n o ś ć wciąż sądzi, że jest w y b i t o ś c i ą
i ludzi wybija, karze mrzeć tysiącom,
a wybitość wierzy, że jest tak wybitna -
[za]maist wybić głupotę, chce by ją podziwiać...
I mamy dwie drogi jedna już sprawdzona
Hitlera, Lenina tak wybitność wiodła
chcąć świat oraz ludzi uwybitnić wiecznie -
wybiła ich wszystkich...a na koniec siebie.
Z drugiej mamy strony wybitość łaskawą
która uwybitnia, bo ją ciągle mamią -
głupotę, kretynizm, a ich nie wybija
wierząc całym sercem ... że jest zbyt wybitna!
Opublikowano

Chcę świat zbawić
nim się bawić
Klocki Boże poukładać

Chcę świat wskrzesić
iksrę krzesić
Twarze światłem powypalać

* * *

Lecz cóż z tego, gdy zabawa
kończy się jak noc zapada
i Bóg klocki lekko trąca...
Nowy dzień
budowla nowa

Lubię tak pisane wiersze do tego ciekawe, krótkie
lecz dające możliwość interpretacji - fajnie adolf, wręcz kapitalne.
Mam ten sam problem i czasem przywołuję
bardzo trafną złotą myśl Marfiego o tym, że: inteligencja na świecie jest wielkością stałą
a ludzi co raz więcej :)
Troszkę po swojemu zmieniłem Twój wiersz.
Czy to zmienia Twój zamysł?

Pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



dzięki za wgląd, twój pomysł tez niezły zastnaowię się nad nim. Zamysł troce się zmienia, ale nie bardzo. Wszystko zależy czy patrzymy, jako cykliczność koljenych zbawicieli, któzy coś budują przemijają i kolejni przychodża i znów to samo, czy też w znaczeniu przeszkody jakiejś, któa karze nam sporsotwąc się co dzień z nowym problemem

pozdr.
Opublikowano

Na podstawie komentarzy, jesteś adolf jedną z najciekawszych postaci na tym portalu.
Masz wiele cennych i celnych przemyśleń - w tym wierszu również.
Ludzie na ogół nie zastanawiają się nad takimi kwestiami, dlatego
szanse mają wypływać na wierzch... no tacy tam.... :)))
Serdecznie pozdrawiam, za osobowość.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Krystyna Giżowska & Bogusław Mec - W drodze do Fontainebleau   ;)
    • Moje marzenie to gwiazdy Świat bez lustra, w którym kocham ciebie i ciebie W moim śnie nie mam nic na własność Dzielimy się szczęściem, biegnąc ku Niebu   I nie świecimy już samotne Szukamy innych, by dawać blask I już nie toczą się żadne wojny Odżywa ziemia i wiara w nas   Moje marzenie – złączyć się z Bogiem, bez telefonów, konsol, tiwi Moje marzenie – śmiać się z ex-wrogiem To jecer hatow Nie ten, co ma kły   I nie świecimy już samotne Razem wracamy w ogrodu blask Już jecer hara nie stawia stopni Wreszcie widzimy prawdziwy świat  
    • Jesteśmy chwilą W chwili Przez chwilę ... Mamy w sobie byka Miewamy - motyla   Potrafimy śmiać się, kląć, żałować Przez lata pamiętać czyjeś puste słowa A prawda jest taka, że nie warto:  cokolwiek rozdadzą - taką też graj kartą   Każda nowa chwila to świat całkiem nowy Stworzony naprędce Świeży, kruchy, prosto z twojej (?) głowy   Dziś chmury są lżejsze. Nie ma samolotów Kawiarnie - mądrzejsze - nie ma tylu trzpiotów szukających przygód,  wieszczów i potworów Wszyscy siedzą w domach: sercowych komorach   Moja - tętni mocno Ukrywanym życiem. Miłość-bycie-rozkosz-nie ... Raz. Na całe życie.  
    • Możesz przekomarzać się z czasem, możesz go zwalczać, możesz pilnować, by nic mu z siebie nie dać.  Żadnych kompromisów.  Bywa, że stracony zakrada się bezsenną nocą by sprawdzić, czy jesteś dostatecznie oblany zimnym potem. Masz dreszcze - myśląc o cherubinach przybywających punktualnie o 'godzinie śmierci naszej amen'?  Nic cię nie uspokaja. Ja też czasem nie myślę prozą.   Utknęłam w pętli czasu gdzieś, na ławce oblanej ciepłym wrześniowym słońcem.  Myśląc o niczym. O tym, że zawsze tak samo ... rozmyślam o niczym. Z nadzieją, że to się nie zmieni. Nawet, gdy zmienię ławkę. I cały park.   Mijają mnie ludzie niosący ze sobą różnorodność - jak nosi się torby i apaszki.  Czym się różnią? Dwukropek.  Przeżyli już wszystkie możliwe śmierci.  Rozważają wysokość kary piekieł za niepopłacone rachunki, soboty bez wyjazdów czy ewentualność rozwodu.  Są świeże połogi I sytość po "ostatniej" wizycie u kochanki.  Są także aberracje, apostazje i inne przejawy elokwencji rodem że słownika wyrazów niemalże obcych.  Czytasz coś teraz, czy tylko gejmingujesz?    Ulice służą do zwiedzania.  Nawet jeśli chodzi się tą samą do pracy przez 40 lat.  Kupuję sobie tort. Zapalam jedną świeczkę. Marzę wdychając Nowy Świat.  Przecieram szyby oczu.  Nikt nie podziela mojego zdumienia: Jesteśmy. Nieważne kim, nieważne, po co.  Przytulamy się - niezdarnie czując COŚ. Do końca życia pozostało jeszcze ...   To nie ten peron. Wracam do siebie. Starannie przygotowuję samotność do snu: gorący prysznic, szklanka whisky i łyżka dziegciu.  Rozczarowaniem ścielę łóżko: miał być szampan, upadek, po nim wzlot  i ''ten ktoś,'' ... a jest tylko fantom ze wstrzymanym oddechem.   
    • Umówić się na randkę z losem pod sękatym baobabem przeznaczenia i zerwać zakazany owoc... Natchnienie? 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...