**** nie zawracaj

[Mateusz Łasecki]

Był raz sobie pan ciekawy,
Co miał zawsze ważne sprawy.
To muzyki mu się chciało,
To pomęczyć kogoś czule.
Ciągle w jednym łachu chodził
Aż zapytał go pan Broży:

,,Czy ci praca gust strawiła ?
Czy ci woda ostrą była ?
Czy ty widzisz jak wyglądasz ?
Pomyśl proszę o swym stanie,
Bo los ciężki jest Twój panie.”

A on na to mu powiada...

,,Dosyć tego, mile proszę,
Obelg więcej już nie zniosę !
To ja muszę rano wstawać,
A to znowu łóżko składać,
O śniadaniu już nie wspomnę,
Zejdź pan zemnie, tak to pomnę!
Idź coś siorbnij na robaka,
Albo ściśnij głowę ptaka !”


,,Co ja czuję, cóż ja słyszę?!
Jeśli takim jesteś snobem,
Rzucę klątwę ty nierobie !
Będziesz nad mą wróżbą płakać,
Gdy zostaniesz **** tlistą !
Żadnym panem i magistrą.
Co ty na to me stwierdzenie ?”

Lecz gdy spytał o ocenę
Pan miał gotów powiedzenie:

,, Drogi panie, moja kolej,
Powiem panu prosto z mostu
Bo choć jestem pana wzrostu
To kultury mam aż nadto!
Więc uciekaj panie radco
Nim mój but ci kopa sprzeda !’’
Tak pożegnam Ciebie, zgreda.

Kto ma rację?
Wasza sprawa, choć nie łatwa to zabawa !