Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Śmierć cyborga (sonet) /eksperyment/

adolf
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

adolf

adolf

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Jeszcze prąd płynie, kwarc wciąż podryguje
I w jego ciele tańczą elektrony
Lecz program gaśnie, zero-jedynkowy
Mur się rozkrusza, algorytm szwankuje.

Gdzieś wewnątrz blachy, procesor wciąż stuka-
To się zepsuło w nim pewnie chłodzenie
A zimna puszka, co dlań jak więzienie
Topi się zwolna… niknie pamięć główna!

I wtem on krzyknie – Gdzie Bóg mój, człowieku?
Stworzyłeś dziecię chcąc się Bóstwem nazwać:
Więc bądź mi nim aż do świata kresu!

I się zadumał inżynier i Mocarz
Czy ja stworzyłem duszę, lecz jej miara –
Jest mu człowiecza, jak w nas duch robota?

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Berenika97
      iskra

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Alicja_WysockaNa pewno znajdzie drogę! To Ty jesteś Czarodziejką, a sukienka - aż dech zapiera. Przepiekna! I na pewno cudnie pachnie. Bardzo dziękuję za taki niesamowity przezent. :) I czymże się ja  teraz  odwdzięczę.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Alicja_Wysocka
      bez parasola

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @Maciek.J Ba taki jest deszcz, Maćku, dziękuję :)
    • Alicja_Wysocka
      iskra

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @Berenika97 Oj Ty Czarodziejko słowa :) On nie pamięta powrotnej drogi, gubi się pomiędzy słowami i zdaniami na zakrętach wersów, dziękuję Duszko   

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

          Sukienka z kwiatów dla Ciebie :)  
    • Berenika97
      szluga?

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Roma Pokazujesz moment, kiedy wszystko się wypala, kiedy kończy się energia na udawanie. Podoba mi się to napięcie między tym, co "poetyckie" a tym, co rzeczywiste - "żółte opuszki" i "niedosłowa" to bardzo konkretne obrazy. Ten fragment "udaje, że nie jest nachalne, ja, że nie jestem bierna" to - rozpoznanie tych gier, które prowadzimy ze sobą nawzajem. Wskazujesz ten moment przejścia od pozorów do prawdy, od słów do ciszy. Tak to odbieram. Pozdrawiamy. :)  
    • Marek.zak1
      Niemoc

      Przez Marek.zak1 · Opublikowano

      @Berenika97 Zapewne przedstawienie w złym świetle własnej historii, bo co innego? Wszyscy wtedy, wiedzieli, jakie są konsekwencje wdania się w romanse, a jednak wielu świadomie to robiło, więc prawdopodobnie dla wielu Niemców byli sobie sami winni. MG dostał zgodę, bo system przewidywał wyjątki dla wybranych, podobnie jak Goering, na donos, że jeden z jego pilotów jest Żydem, odparł: w Luftwaffe ja decydują, kto jest Żydem.  Ja tego filmu nie widziałem, bo wiedziałem jak się kończy, a w tym smutnym czasie (1982) czasie dodatkowe dołowanie nie było mi potrzebne. Pozdrawiam

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...