Jest

[Konstantinodos]

Dla Alicji i Adama


Kobieta, która pragnęła dziecka
zasnęła nad brzegiem jeziora, we mgle,
tej nocy podpłynęły do niej wszystkie łabędzie
najpiękniejszy z nich przyniósł na grzbiecie dzień,

w którym ona budzi się, myje włosy,
idzie nago przez rzekę; jasny, biały pył
wewnątrz niej szkli się, więc on mocno
za rękę ją chwyta - Bóg tu unosi, ich życie.

Dusze, miliony dusz odsłoniły chmury
i można było dostrzec jedyną, krążącą w górze.
Kiedy opadła na ziemię sarny wybiegły z lasu –
zupełnie bez strachu zasypiały przy niej.

Na imię ma Weronika, jest piękna.
Na imie ma Weronika, jest piękna.
Na imię ma Weronika, jest piękna.
Na imię ma Weronika, jest piękna.

[adam sosna]

bardzo przepraszam za

marianna ja