Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

w ukrytym zakątku
dojrzewającego wina
letnie popołudnie
leniwe ciszą
na stole

kawa wyśmienita
i świeże pogwarki
jak ciepłe bułeczki
dar zaskoczenia
wierszem

twoich zawrotnych melodii
w rytmie trzy czwarte
walczyk już palce unosi
zachęca do tańca
chodź

nie trać czasu
krok po kroku
ja dziś prowadzę
nie daj się dłużej
prosić

zatańcz ze mną
białego walca

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Jesteś szalenie miły. Nie martw się, że nie umiesz, "ja poprowadzę"...
a bułeczki ostatnio moje ulubione do kawy (szczególnie tej poetyckiej),
ale to Twoja wina, skusiłeś...
Dziękuję za ciepły komentarz.
:))))
Serdecznie pozdrawiam
-teresa
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Jesteś szalenie miły. Nie martw się, że nie umiesz, "ja poprowadzę"...
a bułeczki ostatnio moje ulubione do kawy (szczególnie tej poetyckiej),
ale to Twoja wina, skusiłeś...
Dziękuję za ciepły komentarz.
:))))
Serdecznie pozdrawiam
-teresa
Tak te bułeczki to moja wina, ale kawa jaka smaczna:)
prowadź mnie przez cisze, teraz Ty skusiłaś:)
pozdrawiam raz jeszczę
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



bułki już wiele razy kusiły świeżością...aż mnie skusiły;
mówisz, tańczyć nie umiesz...wystarczy, że podskakujesz rytmicznie...
bardzo dziękuję za te podskoki :))

serdecznie pozdrawiam
-teresa
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



bułki już wiele razy kusiły świeżością...aż mnie skusiły;
mówisz, tańczyć nie umiesz...wystarczy, że podskakujesz rytmicznie...
bardzo dziękuję za te podskoki :))

serdecznie pozdrawiam
-teresa

te podskoki to oczywiście ku chwale Pani twórczości. ma Pani unikalny styl pisania, który mnie osobiście przekonuje.

:-))))))))))))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



bułki już wiele razy kusiły świeżością...aż mnie skusiły;
mówisz, tańczyć nie umiesz...wystarczy, że podskakujesz rytmicznie...
bardzo dziękuję za te podskoki :))

serdecznie pozdrawiam
-teresa

te podskoki to oczywiście ku chwale Pani twórczości. ma Pani unikalny styl pisania, który mnie osobiście przekonuje.

:-))))))))))))

ooooo....ku chwale...całam w pąsach..."unikalny styl pisania"? dlaczego?
Jeśli przekonuje, to tym bardziej ogromna radość z mojej strony.
Dziękuję.
A to uśmiech za te podskoki.
:))))))))))))))))))))))))))))))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



te podskoki to oczywiście ku chwale Pani twórczości. ma Pani unikalny styl pisania, który mnie osobiście przekonuje.

:-))))))))))))

ooooo....ku chwale...całam w pąsach..."unikalny styl pisania"? dlaczego?
Jeśli przekonuje, to tym bardziej ogromna radość z mojej strony.
Dziękuję.
A to uśmiech za te podskoki.
:))))))))))))))))))))))))))))))

cieżko odpowiedzieć, dlaczego unikalny. odpowiada mi układ graficzny zwrotek i wersów, pewien porządek myślowy, bez bałaganu, wszystko ładnie i zgrabnie zebrane i przekazane dalej.

za uśmiech - uśmiech :o))))))))))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @leo Dobry tekst i w dodatku bardzo interesujące zdjęcie, a to dużo jest :)
    • cudowny świat  a my my  nie wszyscy aniołami   niestety    uwiera wolna wola niewolnicy …   11.2025 andrew   
    • @wierszyki Dziękuję za komentarz, choć chyba trochę inaczej to widzę :) "Obserwator" w wierszu to po prostu czytelnik — każdy, kto otwiera książkę i patrzy na słowa, dzięki czemu wiersz staje się sobą. Nie przemycam tu AI ani niczego ponadludzkiego, tylko mówię o tym, co dzieje się między poetą a czytelnikiem - że poezja istnieje w tej przestrzeni między nami, w tym "przeświecaniu" przez szczelinę. Zgadzam się, że poezja nie istnieje w oderwaniu od twórcy — ale też nie istnieje bez tego, kto czyta i w tym sensie jest "stanem kwantowym" - dopiero spotkanie sprawia, że się materializuje. Cieszę się, że wiersz był miły w czytaniu, nawet jeśli się nie zgadzamy :) Ale jako czytelnik masz obsolutne prawo interpretować wszystkie teksty tak, jak uważasz. I to jest też piękne w poezji.  Pozdrawiam serdecznie.  @Waldemar_Talar_TalarZgadzam się z tym. Bardzo dziękuję za czytanie i serdecznie pozdrawiam. :) @tetu Bardzo dziękuję!  I tak, właśnie to! "Inaczej między nami wibruje" — to może najpiękniejsze zdanie o poezji, jakie dziś przeczytałam, bo wiersz to nie obiekt leżący na stole, to pole, które nas łączy i w każdym z nas rezonuje inaczej. Może dlatego wciąż zadajemy pytania i nie mamy odpowiedzi,  bo poezja nie jest odpowiedzią, jest tym pytaniem, które wciąż się zmienia, kiedy przechodzi przez kolejnego czytelnika.  "Fizyka poezji" — określenie dla czegoś, co chciałoby być zmierzone, ale istnieje właśnie w tym wymykaniu się miarom.  Dziękuję! :) @Robert Witold GorzkowskiBardzo dziękuję! :)  @lena2_Bardzo dziękuję za te miłe i ciepłe słowa. Pozdrawiam.  @JuzDawnoUmarlem@Czarek PłatakSerdeczne dzięki! :) 
    • @lena2_ Zgrabna miniaturka. Życzę sobie więcej takich słownych westchnień.
    • @huzarc To wiersz z gatunku tych, które zostają i dotykają głębi 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...