Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

w ukrytym zakątku
dojrzewającego wina
letnie popołudnie
leniwe ciszą
na stole

kawa wyśmienita
i świeże pogwarki
jak ciepłe bułeczki
dar zaskoczenia
wierszem

twoich zawrotnych melodii
w rytmie trzy czwarte
walczyk już palce unosi
zachęca do tańca
chodź

nie trać czasu
krok po kroku
ja dziś prowadzę
nie daj się dłużej
prosić

zatańcz ze mną
białego walca

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Jesteś szalenie miły. Nie martw się, że nie umiesz, "ja poprowadzę"...
a bułeczki ostatnio moje ulubione do kawy (szczególnie tej poetyckiej),
ale to Twoja wina, skusiłeś...
Dziękuję za ciepły komentarz.
:))))
Serdecznie pozdrawiam
-teresa
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Jesteś szalenie miły. Nie martw się, że nie umiesz, "ja poprowadzę"...
a bułeczki ostatnio moje ulubione do kawy (szczególnie tej poetyckiej),
ale to Twoja wina, skusiłeś...
Dziękuję za ciepły komentarz.
:))))
Serdecznie pozdrawiam
-teresa
Tak te bułeczki to moja wina, ale kawa jaka smaczna:)
prowadź mnie przez cisze, teraz Ty skusiłaś:)
pozdrawiam raz jeszczę
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



bułki już wiele razy kusiły świeżością...aż mnie skusiły;
mówisz, tańczyć nie umiesz...wystarczy, że podskakujesz rytmicznie...
bardzo dziękuję za te podskoki :))

serdecznie pozdrawiam
-teresa
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



bułki już wiele razy kusiły świeżością...aż mnie skusiły;
mówisz, tańczyć nie umiesz...wystarczy, że podskakujesz rytmicznie...
bardzo dziękuję za te podskoki :))

serdecznie pozdrawiam
-teresa

te podskoki to oczywiście ku chwale Pani twórczości. ma Pani unikalny styl pisania, który mnie osobiście przekonuje.

:-))))))))))))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



bułki już wiele razy kusiły świeżością...aż mnie skusiły;
mówisz, tańczyć nie umiesz...wystarczy, że podskakujesz rytmicznie...
bardzo dziękuję za te podskoki :))

serdecznie pozdrawiam
-teresa

te podskoki to oczywiście ku chwale Pani twórczości. ma Pani unikalny styl pisania, który mnie osobiście przekonuje.

:-))))))))))))

ooooo....ku chwale...całam w pąsach..."unikalny styl pisania"? dlaczego?
Jeśli przekonuje, to tym bardziej ogromna radość z mojej strony.
Dziękuję.
A to uśmiech za te podskoki.
:))))))))))))))))))))))))))))))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



te podskoki to oczywiście ku chwale Pani twórczości. ma Pani unikalny styl pisania, który mnie osobiście przekonuje.

:-))))))))))))

ooooo....ku chwale...całam w pąsach..."unikalny styl pisania"? dlaczego?
Jeśli przekonuje, to tym bardziej ogromna radość z mojej strony.
Dziękuję.
A to uśmiech za te podskoki.
:))))))))))))))))))))))))))))))

cieżko odpowiedzieć, dlaczego unikalny. odpowiada mi układ graficzny zwrotek i wersów, pewien porządek myślowy, bez bałaganu, wszystko ładnie i zgrabnie zebrane i przekazane dalej.

za uśmiech - uśmiech :o))))))))))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Noxen Hej Noxen, Niestety, to nie jest dobry wiersz. Bierzesz się za ciężki temat. Masz ze sobą moc setek tysięcy poetów i dołączasz do tych, którzy na temacie polegli. W warstwie - nazwijmy ją 'metafizyczną' - nie pojawia się tu błysk jakiegoś nowego podejścia, nowej idei, czegoś świeżego... Wiersz w skrócie mówi o tym, że peel nie wierzy w bajki i uważa, że po śmierci wchodzimy w 'nicość'. Nic nowego, to może na nowo da się to powiedzieć? Skąpy dobór rekwizytów nie pozwala wejść na jakiś głębszy poziom obrazowania. Poruszamy się w wątłej refleksji filozoficznej budowanej na wątłych obrazach. Osobiście lubię, gdy w wierszu jestem w stanie wyróżnić przynajmniej jeden z trzech aspektów (za Lacanem): symboliczny, obrazowy i 'realny', a najlepiej wszystkie trzy, ale to już wtedy Święty Graal. Czyli wiersz mówi do mnie na poziomie symbolicznym, gdy czuję, że podmiot bardziej jest mówiony przez język niż sam mówi. Na poziomie obrazowym, gdy jestem w stanie rozpoznać w jakiś sposób siebie w danym obrazie, a jednocześnie rozpoznać iluzję, która jest konsekwencją tego rozpoznania. I na koniec 'realne' - gdy wiersz rozmawia z moim Brakiem - czymś czego nie da się powiedzieć ani językiem ani obrazem, co wymyka się opisowi, ale uparcie powraca i nie pozwala mi się domknąć w spójną całość. I ten ostatni jest najtrudniejszy do wydobycia. Jeśli wiesz co chcę powiedzieć... Operujesz ciężkimi pojęciami - śmierć, dusza, nicość. Każde z nich osobno ma kaliber 44, ale razem - wcale się nie wzmacniają, tylko znoszą. A poza tym, w Nowym Roku, życzę Ci dużo lektur, wzruszeń i nadawania sensu.
    • @KOBIETA Ja bym jednak jechał przez Kołbaskowo żeby się bezpośrednio wpuścić w niemiecką 11, bo jak wiadomo, Niemiec nie ogranicza fantazji kierowców z temperamentem ;)
    • ach vivienne biedna vivienne cały paryż wypełniony nim to minie kiedyś minie teraz wszystko jego uśmiech jego imię noszą dni   chowasz twarz w dłonie nie mam pocieszenia popłacz vivienne dobre to łzy    przyjdzie znów wiosna wymażesz z pamięci saint-germain-des-prés każdą stację metra teraz już śpij vivienne    
    • To miło mi niezmiernie :)  Dziękuję :)   Pozdrawiam i składam najlepsze noworoczne życzenia :)   @Radosław   Tobie również!    Serdeczności :)   Deo  
    • @violetta  Viola masz piękny kolor ścian w mieszkaniu, i miniatura przednia. Pozdrawiam.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...