Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

myślałem


Rekomendowane odpowiedzi

niezliczone ilości przyłożonych mikrowoltów
pobudzają resztę elektronów do ruchu –
przepływu w wąskich gardłach synaps

zwykłe równanie chemiczne z twórczą mocą
adrenaliny wytrawia marzenia, skrupuły, plany
na spróchniałej korze porośniętej mchem
i wrzosem

myślałem –
wychodzi obojętnie

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Krytyka wzmacnia. A rap jest mi bardzo daleki. Wręcz obcy.
Lecz nie zaliczam do krytyki stwierdzeń - "nie pisz tak bo nie tędy droga". Sam ją obrałem i sam ją kroczę. Szanuję gusta innych lecz jednemu podoba się to innemu tamto. Natomiast to jakich słów użyję pozostaje w mojej decyzji. Bez znaczenia jest to czy użyty "żargon" Ci leży czy nie.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




A mi się wydaje że tędy droga- dla mnie osobiście wiersz jak najbardziej pozytywny.
No ale to rzecz gustu każdego z czytających .
Mi przypadł i kropka.
pozdrawiam autora i komentującego

Dzięki, przyznam że nie spodziewałem się plusów.

Pozdrawiam
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • być już tylko w ciszy  z dźwiękami ponad niebem i spijać potoków brzmienie   ... może chcę rozpalić serca  rozbić martwe, bez czucia kamienie zetrzeć skazy na dłoniach i w myślach    odkryć kielich słodyczy bez dna  wyssać wilgoć z niepozornych mleczy bez ciężaru prawdę o sobie wyznać   sobą bez siebie pozostać  w milczeniu pod niebem na zawsze -  tańcząc po szczytach gór -  jak na świerku igłach... lekko i wciąż boleśnie         
    • @Andrew Alexandre Owie A to nie wiedziałam, że u nich aż tak... Ale trzeba pamiętać, że to jednak zupełnie inna kultura i mentalność. 
    • @Łukasz Jasiński ten proces trwa, jak widać w obecności ludzi. Ja nie wierzę w te bajeczki, to ludzie wszystko źle robią. Raczej powoli ginie homo sapiens, ale już niedługo wytworzy się nowa struktura ludzka. Ewolucja jest dużo silniejsza, ma w sobie miłość. Takie zmiany następują na ziemi, a sam wiesz. 
    • niepewność przychodzi wtedy gdy się pojawiasz  —  patrzysz   patrzeć w puste ściany jest łatwiej nie udają obojętności uczą  szacunku do chłodu   podczas ostatniej próby powiedziałeś oswoję twoje oczy   i stała się jasność   rozproszone światło trwało  —  nie trwało krótkowzroczność dzieliła cień  na czworo rozmywał się obraz  chwilowych drgań   skupiona na jednym punkcie byłam wystarczająco blisko by nie zauważyć że nic nie stanęło w płomieniach      
    • Bardzo pomysłowo. Podoba mi się tutaj. Jest klimat, jest przekaz, jest liryka. Czterdzieści dni postu zrobiło swoje. Peel zamknął się gdzieś w swoich rejestrach i nie zauważył jak życie mu przecieka. Cóż morał z tego taki, że trzeba być czujnym i w porę reagować. Zastanawiam się nad ostatnimi wersami dwóch pierwszych strof tzn nad partykułą JUŻ. Osobiście lepiej mi się czyta bez. Ewentualna zmiana szyku w pierwszej? Hm coś mi tam zgrzyta, ale może to tylko mój odbiór.  Puenta? Trochę zawiodła. Moim zdaniem przydałoby się coś mocniejszego. Tytuł, jaki jest każdy widzi i można by pomyśleć, że nieciekawy, ale (znów moim zdaniem) nic bardziej mylnego, tam kryje się wszystko to, czego podmiot sam się pozbawił, a co jest niezbędne do życia. Peel jakby przywołuje to tym tytułem i jest w tym coś błagalnego, ot tyle, a może aż. Poza tym tekst bardzo na tak. Pozdro.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...