Ty moja Szeherezado -{Zoned}

[ZORRO57]

Kiedym tak z tobą był - zapomniałem o swoich latach
serce moje mocniej zaczęło bić, tak mocniej to kochana.
Uległem swoim słabościom dla siły wyższej zmysłami ciała
rzecz niebywała, jakże Ty o mnie dbasz i ciągle się starasz.

Twoje wdzięki w obraz Wenus w pędzel uwieńczył malarz
godne rzeźby dłuta Fidiasza, czy poeta znajdzie, tu słowa.
Jesteś, tak wyjątkowa, jedyna, niezastąpiona i tylko moja
akbym miał, przy boku swojego anioła, od Boga, choć raz.

Taka jest prawda, a prawdy, nie może nikt nigdy obrażać
sam Twój widok, jest jak promień słońca w aureoli złota.
Jesteś pięknem orientu, kopalnią wiedzy, jak Szeherezada.

A świat, który jest tak blisko, to ciągle moja odległa kraina
pełna uroku z cudowną energią miejsc, gdzie życiowa oaza?
Z opowieści do której, tak często lubi powracać moja tęsknota.