Amok zwierzęcy w człowieku

[ZORRO57]

Za kogo wy się macie, za koty, za psy
kości obgryzacie swoje wielkie wszy.
Na kogo się rzucacie szczerzycie kły
litości, nie macie jak te z buszu lwy.

Ochłapy zbieracie, chcecie więcej krwi
ujadacie jak hieny i sępy - jeden ryk.
W oczach czerwień piana w pysku
szał opętał się w wilczysku bo zły.

Z natury zrodzone bestie okrutne
potwory, bez uczuć do agresji i ataku.
a Ty czym jesteś człowieku z ssaków?
jeszcze większą bestią nad bestiami.

A Ty rozumne stworzenie - dokąd idziesz?
zabijasz, bez powodu dla jakich idei.
Co? Tobą kieruje krokami mordu sadysto
zabijasz żony, matki, niewinne dziadki.

Tyko zostawiasz za sobą śmieć i krew
płacz, żal i ból tysięcy ofiar milionów.
Człowiek jest gorszy czasem jak zwierz
ono zabija z natury, by głód zaspokoić.

Człowiek na człowieka - patrzy wilkiem
gorszym jak zwierzę to istny potwór
Wielu, na tym Świeci dobrych ludzi jest
a nie tych, co mają serce z kamienia.

Ci źli kochają tylko - śmierć i krew
podnieca, ich ból, łzy i kula w łeb.
Fanatycy, psychole, tresowane psy wojny
życie mają za nic? Giną dla puste idei.

A życie takie piękne jest, tak krótkie
żal ogromny przepełnia serce moje i rani
Człowieku, czy w Tobie, jest ten zwierz
wojnę mam za grzech, a pokój za miłość.