Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Samotnej Miłości


Rekomendowane odpowiedzi

Samotność zabija serce
upływa w biegnącym czasie
zagląda wnętrzu bezlitośnie
rani gorące ciało boleśnie.

Spogląda w duszę - pyta siebie
gorzki uśmiech w łzy słone
krzyżem życia w cierpienie
karą jakiegoś fatum zesłane.

Samotny księżyc na nieboskłonie
ścieli łożem w jedno posłanie
kto w piecu napali i ogrzeje?
roztopi lody w mroźne zawieje.

Życie tętni jeszcze w porywie
tylko przez sen tuli w kochanie,
znam to uczucie miłości wołanie,
ono jest blisko, tuż obok Ciebie.

Ty marzeniami uciekasz w głębie
zamykasz drzwi i tłumisz w sobie
otwórz to okna w słońca promienie
w ogrody pachnące w majowe kwiecie.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...