Anioł moich kroków

[ZORRO57]

Jeśli kochasz mnie, choć trochę
czemu mnie omijasz bokiem.
Tajemniczo się uśmiechasz
jakie ja przechodzę znoje.
Kokietujesz mnie dziewczyno
myślą grzechu pokuszenia.

Tak mnie ciągle prześladujesz
co dzień we mnie się wpatrujesz.
I zastawiasz nić pajęczą
seksapilem dech zapiera.
Serca wnętrze się gotuje
wszystkie członki wrą lawiną.

Kim Ty jesteś? - Czego żądasz?
czy, ta miłość taka zwodna.
Zawsze o tej samej porze
i nie tylko, o mój Boże
Wszędzie jesteś niesłychane
"cieniem Anioła moich kroków".

Może jestem Twym kochaniem
że się na mnie, tak uwzięłaś.
Może chcesz mi, coś powiedzieć,
ale wstydzisz się to wyznać.
Sam sobie zadaję owe pytanie?
spać, nie mogę zmrużyć oka.

Jutro następny dzień nastanie
pragnę odrzucić gorące pragnienie.
Twoją postać i Ciebie, na zawsze,
lecz w żaden sposób oszukać serca.
Może to miłość rozkwitła kwiatem.
wabi nektarem do siebie, mnie woła!