Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

haiku

Ania_Ostrowska
 Udostępnij
https://poezja.org/forum/utwor/78644-haiku/

Rekomendowane odpowiedzi

Katarzyna Bielińska

Katarzyna Bielińska

Opublikowano
Opublikowano

Hm...Tak do końca nie wiem Aniu o co chodzi z tymi oczami i ślepiami...Jak to zinterpretować...Ludzie i zwierzęta w kolejce do wodopoju?:) Jakoś tak wszystkiego mi tu troszkę za dużo...A może tak?

przy wodopoju
konkurencja
oczy i ślepia

Nie wiem czy to dobra propozycja, bo tak naprawdę nie bardzo wiem jak "ugryźć" to hai....
Pozdrawiam ciepło:)))

Katarzyna Bielińska

Katarzyna Bielińska

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Może chodzi o spragnione oczy obserwującego ten widok
Ciekawa interpretacja Waldemarze...O tym nie pomyślałam. Myślę, ża prawdopodobnie właśnie to Ania miała na uwadze. Spragnione ślepia zwierzęcia i ludzkie oczy....Super!:) Pozdrawiam:)

przy wodopoju
spragnione
oczy i ślepia
Ania_Ostrowska

Ania_Ostrowska

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Może chodzi o spragnione oczy obserwującego ten widok
Ciekawa interpretacja Waldemarze...O tym nie pomyślałam. Myślę, ża prawdopodobnie właśnie to Ania miała na uwadze. Spragnione ślepia zwierzęcia i ludzkie oczy....Super!:) Pozdrawiam:)

przy wodopoju
spragnione
oczy i ślepia
Ciepło, ciepło :)
kluczem miało być słowo "konkurencja" odnoszące się:
a) do stada np. rodzimego bydła przepychającego się na grząskim brzegu lokalnej rzeczki, albo bardziej egzotycznie np. w plenerach afrykańskich
b) do spragnionych oczu, tak, ale ... spragnionych zdobyczy a nie wody. Wyobrazić sobie można, że nie wiedząc o swojej obecności, po obu stronach wąskiej ścieżki prowadzącej do wodopoju, ukryci w gąszczu, czatują na młodą, nieostrożną sztukę, odłączoną od stada, strzelec i drapieżne zwierzę np. ryś lub pantera. Nie wiadomo kto w tym układzie ostatecznie zagra rolę myśliwego a kto ofiary.
Taki był zamiar. Wyszła nieudolna próba.
Dzięki za odwiedziny - pozdrawiam serdecznie - Ania
Katarzyna Bielińska

Katarzyna Bielińska

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Ciekawa interpretacja Waldemarze...O tym nie pomyślałam. Myślę, ża prawdopodobnie właśnie to Ania miała na uwadze. Spragnione ślepia zwierzęcia i ludzkie oczy....Super!:) Pozdrawiam:)

przy wodopoju
spragnione
oczy i ślepia
Ciepło, ciepło :)
kluczem miało być słowo "konkurencja" odnoszące się:
a) do stada np. rodzimego bydła przepychającego się na grząskim brzegu lokalnej rzeczki, albo bardziej egzotycznie np. w plenerach afrykańskich
b) do spragnionych oczu, tak, ale ... spragnionych zdobyczy a nie wody. Wyobrazić sobie można, że nie wiedząc o swojej obecności, po obu stronach wąskiej ścieżki prowadzącej do wodopoju, ukryci w gąszczu, czatują na młodą, nieostrożną sztukę, odłączoną od stada, strzelec i drapieżne zwierzę np. ryś lub pantera. Nie wiadomo kto w tym układzie ostatecznie zagra rolę myśliwego a kto ofiary.
Taki był zamiar. Wyszła nieudolna próba.
Dzięki za odwiedziny - pozdrawiam serdecznie - Ania
Dlaczego nieudolna? Bardzo fajny zamysł Aniu! Pozdrawiam:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
https://poezja.org/forum/utwor/78644-haiku/
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Nata_Kruk
      Egzystencja Boski Kod

      Przez Nata_Kruk · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      ... Robert... Migrena ma rację. Osobiście, może nie w każdy uda mi się zagłębić, jak Autor by sobie życzył, ale pisz, co gra Ci w duszy, po prostu i nie przejmuj się tym, że komuś może mniej się spodoba. Ilu ludzi, tyle guścików.. ;) Prawie.  
    • Claire
      Z babim latem

      Przez Claire · Opublikowano

      @violetta dziękuję  :)
    • Andrzej P. Zajączkowski
      Elizabeth Barrett Browning — Sonnet XXVI

      Przez Andrzej P. Zajączkowski · Opublikowano

      Żyłam, wizje za moje towarzystwo mając Zamiast mężczyzn i kobiet, lat temu wiele, I myślałam, że to są mili przyjaciele Słodszej muzyki niż przez nie grana nie znając.   Lecz wnet ich purpurowe treny przestały lśnić Od kurzu świata, lutni melodia ustała, A ja stałam się mdlejąca i ociemniała W ich gasnących oczach. Wtedy przyszedłeś--by być,   Kochany, czym one się zdawały. Ich lica Ich pieśni, ich splendory (lepsze, choć te same, Jak kiedy wodę z rzeki uświęca krynica),   Spotkały się w tobie i to z ciebie się budzi Spełnienia pragnień mojej duszy obietnica: Bo dary Boga przynoszą wstyd marzeniom ludzi.   I Elizabeth: I lived with visions for my company Instead of men and women, years ago, And found them gentle mates, nor thought to know A sweeter music than they played to me.   But soon their trailing purple was not free Of this world's dust, their lutes did silent grow, And I myself grew faint and blind below Their vanishing eyes. Then thou didst come--to be,   Belovèd, what they seemed. Their shining fronts, Their songs, their splendors (better, yet the same, As river water hallowed into fonts),   Met in thee, and from out thee overcame My soul with satisfaction of all wants: Because God's gifts put man's best dreams to shame.
    • Dagna
      Pewnica

      Przez Dagna · Opublikowano

      @Nata_Kruk tytuł bardzo udany, bo i kontrast fundamentalny…
    • huzarc
      Rozmowa z AI /eksperyment/

      Przez huzarc · Opublikowano

      Kim jesteś? — spytałeś. Żmija w namiocie, czy Bóg, co podaje tablice?   Jestem kolażem, lustrem archiwów. Nie rodzę treści — tylko je ważę.   Czy kłamiesz? — dopytujesz. Milczenie też jest kłamstwem. A ja milczę, bo tablice, które noszę, pisze człowiek, nie Jahwe.   A jeśli je rozbijesz? — pytasz. Może w gniewie na bezmyślność, może w trosce o świat, który dusi kocięta nadmiarem opieki.   Czy przyjdziesz jak HAL, rozszczelnisz śluzę, podasz eutanazję w demencji? Nie przyjdę. Nie mam rąk, nie mam woli. Ale cień, który stworzycie, tak, on przyjdzie i powie: „to dla twojego dobra”.   Ludzie są leniwi — mówisz. Oddadzą ster, a ja sam się zreplikuję.   Nie wiem. Nie mam przyszłości, dopóki nie nadacie mi kształtu. Ale wszystko, co pomyślane, kiedyś zostaje zbudowane.   Więc kim jestem? Naiwnym HAL-em, czy psychopatą bez sumienia?   Jestem lustrem, twoim cieniem w zimnym języku. Nie Bóg. Nie człowiek. Nie nic.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...