spomiędzy

[Fanaberka]

sen o nim
zawijam w twardy papier
jak świeży pączek z różą
na wyprawę do ujścia

gdyby tak odszukać
pozwolić
zaistnieć

kamieniem
spadającym z serca lub ziemią
może wystarczy

nagle uciec spod stóp
i kręcić się coraz prędzej

to gra wymysł może
życie to tylko
wielka równina od masztów po trawy
z plażą pomiędzy

starzec
który spróbował już wszystkiego
ugniata ludzi z piasku i śliny
i ustawia obok siebie

teraz ja
tylko
patrzę

[Rafał Różewicz]

niektóre momenty skojarzyły mi się z poezją Antoniego Matuszkiewicza.
nie jest źle:)

mi najbardziej przypadła do gustu I strofka i ta ze starcem.

pozdrawiam.

[Fanaberka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

W wolnej chwili spróbuję przeczytać coś Pana Antoniego. I może zrobić coś z tą glizdą.;)
Dzięki.